52 അന്നേരം എകൂതരുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്കുറയ്ങ്കി, “ഇം മനിശൻ എകനെ അവനിലെ കറിയെ നങ്കാക്ക് തിൻബേക്ക് തരും?” ഒൺ ചൊല്ലി അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും ഏയിലെ കെട്ടിയെ.
നീ ആര് ഒൺ കോക്കിളത്തുക്ക് എകൂതര് എരുശലേമിൽ ഒള്ളെ പൂയാരികാടാം ലേവിയരാം ഓകന്നാൻകാക്ക് കടത്തി വുട്ടപ്പെ,
ഇം വാത്തനാലെ എകൂതര് ഇടേൽ കലക്കമൊണ്ടായ് ഇരണ്ടു പങ്കായ് പുറിഞ്ചെ.
അത്തുക്ക് നിക്കോതിമോശ്, “ഒരു മനിശൻ കിശവനായോഞ്ചി പുറക്കിനത് എകനനേ? അവനുക്ക് ഇരണ്ടാമതും ഉടയാ തളെള വകുത്തിൽ കടന്ത് പുറക്കേക്ക് മുടിയുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് നിക്കോതിമോശ്, “ഇത് എകനെ നടമാകും?” ഒൺ ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.
പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുകാൽ, “എശമാനനേ, നിൻകാൽ തണ്ണിയെ കോരുകേക്ക് പാത്തിരം ഇല്ലെ; കിണരും ചരിയാനെ ആശമൊള്ളത്; പിന്നെ ഉശിരൊള്ളെ തണ്ണി നിനക്ക് ഏടനുൺ കിടയ്ക്കും?
ഏൻ തെയ്വ ലോകത്തിൽ നുൺ അടീക്ക് ഉറങ്കിവന്തെ അപ്പം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ എകൂതര് അവനെ ചൊല്ലി ഇകനെ കുശുകുശുത്തെ.
അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലയാളുകേം ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇതു കടിനമാനെ പേച്ച് വാത്തെ, ഇതെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് പരീശരുകാട്ടിൽ ചിലവേരാ, “ഇമ്പാൾ തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒള്ളാ നാത്തെ; എന്തൊണ്ണാ അവൻ ശബത്തെ പാലിക്കിനതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ഒണ്ണാ വോറേ ചിലവേരാ, “ഇമ്പാൾ പാപിയൊണ്ണാ ഇകത്തെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ ചെയ്യിനത് എകനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അകനെ അവറെ ഇരണ്ട് പങ്കായ് പുറിഞ്ച് കലവിരി ഒണ്ടായെ.
ചത്ത് മണ്ണോട് മണ്ണായവേരാ ചത്തയാളുകെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് ഉശിരോറി പിശയ്ക്കിനത്തിലെ കാരിയമെ ചൊല്ലിയതെ കേട്ടവോളെ ചിലരെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയെ; ചിലരെ “ഇം കാരിയമെ ഇനീം കേട്ടതായപ്പെ നല്ലതാൻ” ഒണ്ണെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവു നാത്തെ മനിശൻ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ വരിനതെ ഒണ്ണാം ഏത്തെടുക്കിനതില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് വന്ത് അവനുക്ക് പുത്തി കെട്ടതുതാൻ; ഇത് ആത്തുമാവിലെ ഉതവീൽ മട്ടും വുളങ്കിളെ കാരിയമായനാലെ അത് അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാനതുമില്ലെ.