പിന്നെ ഏശു അപ്പമെ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി പിച്ചി അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്താലെ, “ഇത് നിങ്കാക്ക് തരിനെ എൻ ഉടമ്പ്; എന്നെ നിനയ്പ്പേക്ക് ഇതെ ചെയ്യിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തൻ ഒരേ ഒരു മകനെ നമ്പുനെ ഏളവനുക്കും നാശം വന്ത് മാണ്ടുപോകാതെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു കിടയ്പ്പേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം അവനെ കൊടുക്കിളെ നിലമേൽ ഉലകത്തുകാക്ക് അപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തെ.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ കേട്ട് എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനെ നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരൊണ്ട്; അവൻ നായവിതീൽ അകപ്പടാതെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരുക്ക് കടന്തിരുക്കിനെ.
നങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് ഏശു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാളമേ ആകപലിയായ് കൊടുത്തെ. നങ്കെ പാപത്തുക്ക് മട്ടുമില്ലെ പുകിലോകത്തിലെ എല്ലാ മാനടവൻ പാപത്തുക്കുചൂട്ടീം താൻ അവൻ ആകപലി ആയത്.