44 എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ എൻ തകപ്പൻ കൂട്ടി കുടകാതെ ആരുക്കും എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത്; കടശി നാൾ ഏൻ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തും.
പാമ്പുക്ക് പുറന്ത മക്കളേ, നിങ്കെ കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ആയിരുക്കയിലേ നല്ലനല്ലെ കാരിയമെ കുരവുടുവേക്ക് നിങ്കാക്ക് എകനാനെ? ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചു വരിനതുതാൻ വായ് വശീക്ക് പുറത്തുക്ക് വരിനത്.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “അന്താൻ, ഓനായ് മകനാനെ ശീമോനേ, നീ ഓകമൊള്ളാ; എന്തൊണ്ണാ ഇം ചത്തിയം നിനക്ക് വെളിപ്പട്ടത് മനിശെ മാൻചാതീൽ നുൺ നാത്തെ, മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻതാൻ നിനക്ക് ഇതെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തന്തത്.
ഒണ്ണാ എന്നെ പൂമീൽ നുൺ എത്തിനവോളെ ഏൻ എല്ലാരാം എൻകാക്ക് കുടക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ കുശുകുശുക്കിനതെ നുറുത്തിൻ.
‘തെയ്വം എല്ലാരാം പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കും’ ഒൺ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ എളുതി വച്ചെ. തകപ്പൻ ചൊന്നത് കോക്കുകേം പടിയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനവൻ എൻകാക്ക് വരും.
“തകപ്പൻ അനുമതി താരാതെ ആരുക്കും എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത് ഇതുനാലതാൻ” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.
എൻ ചൊല്ല് നിങ്കാക്ക് വുളങ്കാത്തത് എന്തു? എൻ ചൊല്ലെ കോപ്പേക്ക് നിങ്കാക്ക് മനശ് നാത്തനാലതാൻ.
കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പുകേക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ പേരിൽ തണ്ടനേ ഏൽപ്പേക്കും താൻ നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുവിലെ വേലക്കാറൻ ഒണ്ണെ വരം കിടച്ചിരുക്കിനത്.
നിങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പൂത്തിടപ്പടുകേം ചാവിൽ നുൺ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയിലൊള്ളെ നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നിങ്കെ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യെ.