43 അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ കുശുകുശുക്കിനതെ നുറുത്തിൻ.
അവറെ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായാലെ അവറകാക്ക് കേട്ടത്, “നിങ്കെ ഇത്തിനേം നമ്പിക്കെ നാത്തവേരായീ? അപ്പമെ കുടകാപ്പോയനാലെ അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടിനത് എന്തുക്ക്?
അകനെ ഏശുവും ശിശിയരും കവർന്നകൂമുക്ക് പോയെ. അങ്കിളെ ഒരു കൂരേൽ പോയതും ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “നിങ്കെ എന്തചൊല്ലിനേ വശീൽ അക്കുമിക്കും ഏയിലെ കെട്ടിയെ” ഒൺ കേട്ടെ.
അവറെ ഇതെചൊല്ലി തൻകാൽ കോപ്പേക്ക് ആശിക്കിനെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായാലെ, “‘കൊഞ്ചെ നേരമോഞ്ച് നിങ്കെ എന്നെ കാണാത്ത്; പിന്നെ കൊഞ്ചെ നേരമോഞ്ച് നിങ്കെ എന്നെ കാണും’ ഒൺ ചൊല്ലിയത്തിലെ പൊരുൾ എന്തനേത്തൊണ്ണീ നിങ്കെ അക്കുമിക്കും കോക്കിനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
“ചെൻ ഓശേപ്പ് മകൻ ഏശു താനെ? ചെൻ തള്ളയാം തന്താരാം നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? ‘ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്താതാൻ’ ഒൺ ചൊൽകേക്ക് ചെന്നുക്ക് എകനെ മുടിയും?”
എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ എൻ തകപ്പൻ കൂട്ടി കുടകാതെ ആരുക്കും എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത്; കടശി നാൾ ഏൻ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തും.
അപ്പണും നിങ്കളിൽ ചിലെ ആളുകേം ഇപ്പണും നമ്പുനതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാം അവനെ നമ്പാത്തെ ഒണ്ണും ആര് അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കുമൊണ്ണും മുതയേ അവനുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.
തെയ്വത്തിലെ കണ്ണുക്ക് മറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒരു തിട്ടിയുമില്ലെ; അവൻ എല്ലാം കാണെ; അവൻകാൽ താൻ നങ്കെ കണക്കെ കൊടുക്കിളത്.