ഏൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തവോളെ നീ എനക്ക് തന്തെ നാമത്തിൽ ഏൻ അവറളെ കാത്തു വച്ചെ; തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് നടമാളത്തുക്കുചൂട്ടി നാശം വരന്തെ അം ഒരായല്ലാതെ വോറാരും നാശം കെട്ടു പോയതില്ലെ.
നീ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് നീ എല്ലാ മനിശെ മാനടവനുക്കുംമേൽ ഒള്ളെ അതികാരമെ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
“തകപ്പനേ, നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാ ഏൻ ഇരുക്കിനെ ഇടത്തിൽ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കേക്കും ഉലകം പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തനാലെ നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ മകത്തമെ കാൺമ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.