38 ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തിരുക്കിനത് എൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് നാത്തെ, എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കുതാൻ.
മനിശൻ മകനായ് വന്താ ഏവലെ എടുക്കെ വയ്പ്പേക്ക് നാത്തെ, ഏവലെടുപ്പേക്കും കനേകവേരാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ മറുവിലയായ് കൊടുപ്പേക്കുംതാൻ വന്തെ; അതുവോലെ നിങ്കളും ചെയ്യിൻ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തവനാനെ മനിശൻ മകൻ അല്ലാതെ ആരും മേലോകത്തുക്ക് ഓറി പോയതില്ലെ.
തെയ്വം ഉടയാ മകനെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടത് ഉലകമെ വിതിപ്പേക്ക് നാത്തെ, അവൻനാലെ ഉലകമെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ.
മീതിരുന്ത് വരിനവൻ എല്ലാരക്കാട്ടീം വലിയവനാനെ; പൂമീൽ നുൺ ഒള്ളാ പൂമിനാട്ടുക്കൊള്ളാതാൻ; അവൻ പൂമീലൊള്ളെ കാരിയങ്കാടെ കുരവുടിനെ; മീതിരുന്ത് വരിനവൻ എല്ലാരക്കാട്ടിലും വലിയവൻതാൻ.
ഏശു അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “എന്നെ കടത്തി വുട്ടവനിലെ പിരിയമെ ചെയ്യിനതും അവൻ എനക്ക് ഏത്തു വുട്ടെ വേലേ ചെയ് മുടിക്കിനതും താൻ എൻ തീൻ.
ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഉടയാ തകപ്പൻ ചെയ് കാണതല്ലാതെ മകനുക്ക് ചൊന്തമായ് ഒണ്ണാം ചെയ്കേക്ക് മുടിയാത്ത്; അതുനാലെ തകപ്പൻ ചെയ്യിനതയെല്ലാം മകനും അതേവോലെ ചെയ്യിനെ.
എനക്കേ ഒണ്ണാം ചെയ്കേക്ക് കൂടാത്ത്; ഏൻ കോക്കിനതുവോലെ നായമിടിനെ; എൻ വിതിയെന്നത് നീതി ഒള്ളെ വിതിതാൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ എൻ പിരിയമെ ഇല്ലെ, എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ പിരിയമെ താൻ ചെയ്കേക്ക് നിനയ്ക്കിനത്.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “തെയ്വം കടത്തി വുട്ടാളെ നിങ്കെ നമ്പോണും; ഇൻതാൻ തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമൊള്ളെ കാരിയം.”
തെയ്വത്തിലെ അപ്പം എന്നത് മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്ത് ഉലകത്തുക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കിനവൻതാൻ.”
“ചെൻ ഓശേപ്പ് മകൻ ഏശു താനെ? ചെൻ തള്ളയാം തന്താരാം നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? ‘ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്താതാൻ’ ഒൺ ചൊൽകേക്ക് ചെന്നുക്ക് എകനെ മുടിയും?”
ഉശിരൊള്ളെ തകപ്പൻ എന്നെ കടത്തി വുടുക്കുകേം ഏൻ എൻ തകപ്പൻനാലെ പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനനാലെ എന്നെ തിന്നവൻ ഏൻനാലെ ഉശിരോടിരുക്കും.
എന്തൊണ്ണാ, “നിന്നെ ഒടിയോറെ ചൊന്നവേരാളിലെ പേച്ച് വാത്തെ എന്നേത്തിൽ വന്തെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ കിരിശ്ത്തു ഉടയാ പിശപ്പെ മട്ടുമേ നിനച്ചിരുന്തതില്ലെ.
അവൻ മീത്തുക്ക് ഓറിപ്പോയെ ഒണ്ണത്തിലെ പൊരുൾ എന്തൊണ്ണാ അവൻ മുതെ പൂമീക്ക് അടിവരേക്ക് പോയെ ഒൺതാനേ?
മകൻ ഒണ്ണാലും താൻ അടഞ്ചെ കായകറുമംനാലെ വകതിരുവെ പടിച്ച്