2 അവൻ നോയ് നൊടികാറാക്ക് ചെയ്യിനെ അരിശുകമാനെ അടകാളം കണ്ടോൺ ഒരു വലിയെ ആൾകന്നെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഏശുവുക്ക് അതെ തിക്കിലൊണ്ടായതും അങ്കവുട്ടു പോയെ; കനേമാളുകെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ; നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം,
കനേം മാനടവൻകാട് അവൻകാൽ വന്തടയാങ്കാട്ടീലേം അവൻ വള്ളത്തിൽ ഓറിയിരുന്തെ; മാനടവൻകാട് ബൂറാ കരേകത്തിലും നുണ്ണെ.
ഏശു വള്ളത്തിൽ നുൺ കരേകത്തിൽ ഉറയ്ങ്കതും മനിശെ മാനടവൻകാട് നിക്കിനതെ കണ്ടെ; അന്നേരം അവനുക്ക് മനശലിവ് ഒണ്ടായ് അവറെ കൂട്ടത്തിലെ നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.
ഏശു മലേൽ നുൺ ഉറയ്ങ്കി വന്തവോളെ കന്നയായ് മാനടവൻകാട് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഒണ്ണാ അവൻ പോയവശീൽ ഉടയാക്ക് കിടച്ചെ ചുകമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിടന്ത് പോയെ; അതുനാലെ ഏശുവുക്ക് പുറത്തിൽ ഉറങ്കി നടപ്പേക്ക് കൂടാതെ ആൾ നാത്താനേ ഇരുന്തെ; അപ്പണും എല്ലാ ഇടത്തിൽ നുണ്ണും ആൾകെ വരുമെ.
ഇതെ ചിലവേരാ കണ്ടു കേട്ട് ഇരുന്തനാലെ ഒവ്വൊരു കൂറാലവേരാളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് കരേകമേ ഓടി അവറാത്തുക്കു മിന്നേ അങ്ക് പോയോൺ നുണ്ണെ.
അന്നേരം വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും ഒരു ശന്നത്തിരീം കൂട്ടമെ വുളിച്ച് കൂട്ടി, “നങ്കെ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ? ചെൻ കനേകം അടകാളമെ ചെയ്യിനതാനേ?
അവൻ ഇം അടകാളമെ ചെയ്യെ ഒൺ കേട്ടതുനാലതാൻ കനേമാളുകെ അവനെ കാൺമ്പേക്ക് വന്തത്.
ഏശു ഇത്തിനാരം അരിശുകങ്കാടെ അവറെ കാൺങ്കെ ചെയ്യപ്പണും അവറെ അവനേത്തിൽ നമ്പിയതില്ലെ.
ഏശു ഇതെ ഉടയാളിലെ മുതെ അടകാളമായ് കെലീലേലെ കാനാവിൽ വച്ച് ചെയ്യെ; അവൻ അങ്ക് വച്ചി ഉടയാളിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ശിശിയരുകാട് അവനിൽ നമ്പുകേം ചെയ്യെ.
പെശകാ പെരുനാളിൽ ഏശു എരുശലേമിൽ ഇരുന്തവോളെ അവൻ ചെയ്യെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ കണ്ടു ചിലവേരാ അവൻ നാമത്തിൽ നമ്പിയെ.
ഇം പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയതല്ലാതെ കനേം അരിശുകങ്കാടെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാട് കാൺങ്കയെ ചെയ് ഇരുക്കിനെ.
ഒരു റാവ് അവൻ ഏശുവുകാക്ക് പോയ്, “റബീ, നീ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ഒരു വാത്തിയാരുതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; തെയ്വം കൂട്ടത്തിൽ നാതവോയേ നീ ചെയ്യിനെ ഇകത്തെ അടകാളമെ ചെയ്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവൻ ചെയ്യെ അടകാളമെ കണ്ടോൺ ആളുകെ, “ഉലകത്തുക്ക് വരുകേക്കിരുക്കിനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ചെൻതാൻ ചത്തിയം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിത്തുനാ അങ്ക് ഒരു വള്ളം മട്ടുംതാൻ ഒള്ളതൊണ്ണും ഏശു ശിശിയരുകാട് കൂട്ടത്തിൽ വള്ളത്തിൽ ഓറാപ്പോയെ ഒണ്ണും ശിശിയരുകാട് മട്ടുംതാൻ അങ്ക് നുൺ പോയതൊണ്ണും അക്കറോടു നുണ്ണവേരാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ, നിങ്കെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ കണ്ടനാലെ നാത്തെ, അപ്പമെ തുൺ മതിയടഞ്ചനാലതാൻ എന്നെ തേടിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ കണ്ട് നമ്പുവച്ചൂട്ടി നീ എന്തൻ അടകാളം കാട്ടി തരും?