5 ഒണ്ണാ മുപ്പത്തെട്ട് വരിയമായ് നോയ് പുടിച്ച് കിടന്തെ ഒരു മനിശൻ അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
“ഇതായി എത്തിനെ നാളാനെ?” ഒൺ നോയാളി തന്താരുകാൽ ഏശു കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “കുഞ്ചീൽ പുടിച്ചേ ചെന്നുക്ക് ഇകനെ ഒള്ളെ.
ഒണ്ണാ പതിനെട്ട് വരിയമായ് പിശാശുക്ക് അടിപ്പട്ട് കിടന്തെ അബുറാകാം മകയാനെ ഇം പെൺമ്പുള്ളേക്ക് ശബത്തുനാ വുടുതലെ കൊടുക്കിളതാനേ?”
പന്നണ്ട് വരിയമായ് കിടത്തെ നോയ്നാലെ ചരിയാനത്തിൽ വരുത്തമായിരുന്താളും ഉടയാ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ എല്ലാം വയ്ത്തിയരുകാട്ടുക്ക് കൊടുത്തപ്പണും ആരുനാലേം ചുകമെ കൊടുപ്പേക്ക് കൂടാതേമിരുന്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ അങ്കൊണ്ടായെ.
പിന്നെ അവനെ ഏശു തെയ്വ ആലയത്തിൽ വച്ച് കണ്ടെ. അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഇങ്കെ നോക്ക്, നിനക്ക് ചുകം കിടച്ചേയതാനെ? വൻ വിനെ നിനക്ക് വാരാതിരുപ്പേക്ക് ഇനി പാപമെ ചെയ്വാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
[ചിലെ നേരത്തിൽ ഒരു തൂതൻ കുളത്തിൽ ഉറങ്കി തണ്ണിയെ കലക്കും; തണ്ണി കലയ്ങ്കോഞ്ചി മുതെ ആര് ഉറങ്കിനതോ അവൻ ഏളെ തൊന്നി പുടിച്ചാ ഒണ്ണാലും അവനുക്ക് ചുകം കിടയ്ക്കും].
അവൻ അവുടെ കിടക്കിനതെ ഏശു കണ്ടെ; ഇകനെ അവൻ ബൊകാലമായ് കിടക്കിനെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതും, “നിനക്ക് നോയ് ചുകമാളതീ?” ഒൺ അവൻകാക്ക് കേട്ടെ.
ഏശു നടന്ത് പോയവോളെ പുറവീലേ കൺതോണാത്തെ ഒരു മനിശനെ കണ്ടെ.
ഒണ്ണാ ചെന്നുക്ക് എകനെ കൺ തുറന്ത് പാരുവെ കിടച്ചതൊണ്ണോ ആര് ചെന്നുക്ക് കണ്ണെ തുറന്ത് കൊടുത്തതൊണ്ണൊ എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ; അതെ അവൻകാലേ കോളിൻ ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലി തരുകേക്കൊള്ളെ തകിതി അവനുക്ക് ഒണ്ട് ഒൺ അവൻ തള്ളേം തന്താരും ചൊല്ലിയെ.
ലുശ്ത്തിറാവിൽ ഒരു കാൽനോവത്താളി പിശച്ചിരുന്തെ; പുറവീലിരുന്തേ അം മനിശൻ ഒരുത്തിനകൂടി നടന്തതില്ലെ.
തള്ളെ വകുത്തിലിരുന്തേ മൊണ്ടിയായിരുന്തെ ഒരാളെ ചിലരെ എപ്പണും ചിമ്പി കുടക്കുമെ; തെയ്വ ആലയത്തുക്ക് വരുമവേരാകാൽ ഇരപ്പേക്കുതാൻ അവനെ കുടത്ത് ഇരുത്തുമത്. ആലയത്തുക്ക് മില്ലോളെ ചന്തമാനം ഒൺ പേരൊള്ളെ വാതലുകാൽ താൻ ഇരുത്തുമത്.
ഇം അരിശുകത്താലെ ചുകം കിടച്ചെ മനിശനുക്ക് നാപ്പത് വയശുക്കും മേൽ ഒണ്ടായെ.
അവുടെ എട്ട് വരിയമായ് തളന്ത് കിടക്കുമെ അയിനയാശ് ഒണ്ണെ പേരുകാറനാം കണ്ടെ.