43 ഏൻ എൻ തകപ്പൻ നാമത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ എന്നെ നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തതില്ലെ; വോറൊരാ ഉടയാ നാമത്തിൽ വന്താ നിങ്കെ അവനെ ഏത്തെടുക്കിനെ.
എന്തൊണ്ണാ കളവാണി കിരിശ്ത്തുക്കളും കളവാണി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും വന്താലെ തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തയാളുകളക്കൂടി തിശനാത്തെ വശീൽ നടത്തുവേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനെ അടകാളമാം അരിശുകമാം കാട്ടും.
ഏൻ താൻ കിരിശ്ത്തു ഒൺ ചൊല്ലി കനേംവേരാ എൻ നാമമെ എടുത്തു നിങ്കകാക്ക് വന്ത് പലയാളുകളാം ഏമാത്തും.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ നമ്പിയതില്ലെ; എൻ തകപ്പൻ നാമത്തിൽ ഏൻ ചെയ്യിനെ അരിശുകങ്കാട് എനക്കുചൂട്ടി ശാച്ചിയമെ ചൊന്നെ.
‘തകപ്പനേ, നിൻ നാമം മകിമപ്പടട്ടെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം മേലോകത്തിൽ നുൺ, “ഏൻ മകിമപ്പടുത്തിയിരുക്കിനെ ഇനീം മകിമപ്പടുത്തും” ഒൺ ഒരു ഒച്ചെ ഒണ്ടായെ.
തൻ ഒരേ ഒരു മകനെ നമ്പുനെ ഏളവനുക്കും നാശം വന്ത് മാണ്ടുപോകാതെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു കിടയ്പ്പേക്കുചൂട്ടി തെയ്വം അവനെ കൊടുക്കിളെ നിലമേൽ ഉലകത്തുകാക്ക് അപ്പേരുപ്പട്ടെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തെ.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരം നാത്തതൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തിരുക്കിനത് എൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് നാത്തെ, എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കുതാൻ.
അപ്പെ നീയല്ലയീ ചിലനാളേക്ക് മില്ലോട് ഒരു കലകമെ ഒണ്ടായ്ക്കി നാലായിരംവേരാളെ കലകക്കാറാളായ്ക്കി മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ മിശ്രേമുകാറൻ.