4 [ചിലെ നേരത്തിൽ ഒരു തൂതൻ കുളത്തിൽ ഉറങ്കി തണ്ണിയെ കലക്കും; തണ്ണി കലയ്ങ്കോഞ്ചി മുതെ ആര് ഉറങ്കിനതോ അവൻ ഏളെ തൊന്നി പുടിച്ചാ ഒണ്ണാലും അവനുക്ക് ചുകം കിടയ്ക്കും].
രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ കാലമിരുന്ത് ഉണ്ണേക്കുവരേക്ക് തെയ്വ രാച്ചമെ അക്കിറുമക്കാറായാനവേരാ എതിരിട്ട് അതെ പുടിച്ചെടുപ്പേക്കുചൂട്ടി നോക്കിനെ.
ഒണ്ണാ വോറൊള്ളതുകാടക്കാട്ടി തെയ്വ രാച്ചമപ്പത്തീം നിങ്കെ എന്തെ ചെയ്യോണും ഒൺ തെയ്വം ആശിക്കിനതപ്പത്തീം മുതെ നിനേനിൻ; അന്നേരം ഇതുകാടയെല്ലാം അവൻ നിങ്കാക്ക് തരും.
“ഇടുക്കൻ വാതൽ വശീക്ക് പോകേക്ക് പാടുവെടിൻ. എന്തൊണ്ണാ കനേമാളുകേം പോകേക്ക് നോക്കും ഒണ്ണാ മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ വരിനത് വരേക്ക് നായപുറമാണമും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും നിങ്കാക്ക് വശികാട്ടികയായ് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ ഓകന്നാൻ വന്തകാലമിരുന്ത് തെയ്വരാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവെ തുടങ്കുകേം എല്ലാരും എകനേം അത്തിൽ കടപ്പേക്ക് നോയ്ക്കികിട്ടും ഇരുക്കിനെ.
അത്തുകാട്ടിൽ കൺ തോണാത്തവേരാ, മൊണ്ടികാട്, തളന്തയാളുകെ, ഇകനെ കനേമാളുക [തണ്ണി കലങ്കിനതെ കാത്തുകിട്ട്] കിടക്കുമെ.
ഒണ്ണാ മുപ്പത്തെട്ട് വരിയമായ് നോയ് പുടിച്ച് കിടന്തെ ഒരു മനിശൻ അങ്ക് ഒണ്ടായെ.
നോയാളി ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, തണ്ണി കലങ്കിനവോളെ എന്നെ കുളത്തിൽ ഉറക്കേക്ക് എനക്ക് ആരും നാത്തെ; ഏനേ ഉറങ്കേക്ക് പയണമിടിനവോളെ വോറൊരാ എനക്ക് മിന്നേ ഉറയ്ങ്കാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ അകത്തവേരായായിരുന്തെ; ഒണ്ണാ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ നാമത്താലേം നങ്കെ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവാലേം നിങ്കളെ കശുവി തെയ്വത്തുക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കുകേം നീതിയൊള്ളവേരായാക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം വെളിച്ചത്തിൽ ഇരുക്കിനതുവോലെ നങ്കളും വെളിച്ചത്തിൽ നടന്താ നങ്കാക്ക് അക്കുമിക്കും കൂട്ടായ്മെ ഒണ്ട്; അതുമട്ടുമേയല്ലെ അവൻ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ഇലത്തം നങ്കെ പാപമെ ബൂറാ മാത്തി നങ്കളെ വെടിപ്പാക്കിനെ.