35 നുൺ കത്തുമെ വിളക്കുവോലതാൻ ഓകന്നാൻ; നിങ്കളും കൊഞ്ചെ നാളേക്ക് അവനിലെ വെളിച്ചത്തിൽ പിരിയമടേകേക്ക് ആശിച്ചെ.
പെണ്ണാളിൽ നുൺ പുറന്തവേരാളിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാനക്കാട്ടിലും വലിയവൻ ആരുമില്ലെ; ഒണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ ചുറിയവൻ അവനക്കാട്ടി വലിയവൻതാൻ ഒൺ മെച്ചക്കമാ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ നങ്കെ ചൊല്ലിയാ, നങ്കെ മനിശെ മാനടവനെ പേടിക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ എല്ലാരും ഓകന്നാനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺതാനെ നിനച്ചിരുക്കിനത്?” ഒൺ നിനച്ച് കൂട്ടിയാലെ,
എരുശലേമിൽ നുണ്ണും എകൂതിയാ കൂറാളവേരാ മുച്ചൂടും എന്തനേ ഓകന്നാൻ വുളിച്ച് ചൊന്നത് ഒൺ കോക്കേക്കും അവനെ കാൺമ്പച്ചൂട്ടിയും മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് വന്തെ; ഉടവൻ പാപമെ എല്ലാം ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ ഓകന്നാൻ അവറളെ ഓർത്താൻ ആത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.
എന്തൊണ്ണാ ഓകന്നാൻ നീതിയെ ചെയ്യിനവനൊണ്ണും ചുത്തമാനവനൊണ്ണും കെരോതാവുക്കു തിക്കിലൊണ്ടായനാലെ ഓകന്നാനെ പേടിയായും ഇരുന്തെ; അകനെ ഓകന്നാൻ ചൊല്ലെ കേട്ട് അരണ്ട് ഇരുന്തപ്പണും അവനെ കെവുനമായ് നോയ്ക്ക് പിരിയമാ കേട്ട് ഇരുന്തെ.
പെണ്ണാളിൽ നുൺ പുറന്തവേരാളിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാനക്കാട്ടിലും വലിയവൻ ആരുമില്ലെ; ഒണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ ചുറിയവൻ അവനക്കാട്ടി വലിയവൻതാൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതോഞ്ച് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലരും തിരുമ്പി മണ്ടിയേയെ. അവറെ പിന്നെ ഒരു കാലത്തിലും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയതില്ലെ.
പലകപ്പാട്ടുകാറാ ചൊല്ലിയെ ഏശുവെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കാരിയങ്കാട് നങ്കാക്ക് വലിയെ ഉറപ്പു തരിനെ. അതുനാലെ ഇരുട്ടിൽ വെട്ടം വരിനതുവോലെ ഇം വാക്കുകാട് ഇരുക്കിനെ. നിങ്കെ നിനവിലൊള്ളെ തിക്കിമുട്ടലിലെ ഇരുട്ട് നീങ്കി കിരിശ്ത്തുവ് വിടുവെളളി മനശീൽ തെളീനവരേക്ക് അം വാക്കെ ഉറപ്പാ നമ്പോണും.