49 ശിപായി ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, എൻ പുളെള ചാനത്തുക്ക് മിന്നേ വന്തതായപ്പെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കോന്തുകിടന്തു ചൊല്ലിയത്, “എൻ കുഞ്ചിമകെ ചാകേക്ക് പാടുവെട്ട് ചങ്കട്ടമാ കിടക്കിനെ; നീ വന്ത് തൊട്ടതൊണ്ണാ അവേക്ക് ഉശിരോറും” ഒൺ കെഞ്ചിയെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിങ്കെ അരിശുകമാം അടകാളമാം കണ്ടല്ലാതെ നമ്പാത്ത് അല്ലെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “നീ മണ്ട്; നിൻ മകൻ ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. ഇതെ കണ്ടോൺ അം മനിശൻ നമ്പി തിരുമ്പി പോയെ.