39 ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒണ്ണൊള്ളെ ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളേലെ വാക്കുനാലെ അം പട്ടണത്തിലൊള്ളെ കനേം ശമരിയാക്കാറാ അവനിൽ നമ്പിയെ.
ഇം പന്നണ്ടുവേരാളാം അതികാരമെ കൊടുത്ത് ഏശു കടത്തിവുട്ടവോളെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത് എന്തൊണ്ണാ, “നിങ്കെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേലോ ശമരിയാവുകാറാ പട്ടണങ്കാട്ടിലോ പോവാനില്ലെ.
ഇകനെ അവൻ ചൊല്ലിയതെ അം ഇരണ്ടു ശിശിയരുകാടും കേട്ടവോളെ അവറെ ഇരണ്ടാളും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
മറിയാവുകാൽ വന്തെ എകൂതരുകാട്ടിൽ പലെ ആളുകേം ഏശു ചെയ്യതെ കണ്ട് നമ്പിയെ.
“ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒരു മനിശനെ വന്തു കാണിൻ; അവൻ ഒരുവോളെ കിരിശ്ത്തുതാനോ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ പുറപ്പട്ട് ഏശുവുകാൽ വന്തുചേന്തെ.
നിങ്കെ ഉളയാത്തതെ അറുപ്പേക്കു ഏൻ നിങ്കളെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ; വോറെ ഒള്ളവേരാ ചരിയാനത്തിൽ ഉളച്ചെ; അവറെ ഉളപ്പിലെ കുണം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.”
അകനെ ശമരിയാക്കാറാ അവൻകാക്ക് വന്തു ഉടവുറെ പട്ടണത്തിൽ ഇരുക്കോണുമൊൺ അവൻകാക്ക് കെഞ്ചി കേട്ടനാലെ അവൻ ഇരണ്ടുനാ അങ്ക് ഇരുന്തെ.
അവറെ അം പെൺമ്പുള്ളേകാൽ, “ഇനി നിൻ വാക്കുകാടുനാലെ നാത്തെ എങ്കെ നമ്പിനത്; ഇപ്പെ എങ്കാക്കേ കോക്കുകേം ഇം മനിശനേതാൻ മെച്ചക്കമാ ഉലകത്തിലെ രച്ചകൻ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അകനെ അവൻ ശുക്കാർ ഒണ്ണെ ഒരു ശമരിയാ പട്ടണത്തിൽ ആക്കോവ് ഉടയാ മകനാനെ ഓശേപ്പുക്കു കൊടുത്തെ ഉശത്തിൽ പോയ് ചേന്തെ.
അമ്പോളെ അവൻ ശിശിയരുകാട് തീനെ വാങ്കുവേക്ക് പട്ടണത്തുക്ക് പോയിരുക്കുമെ.