38 നിങ്കെ ഉളയാത്തതെ അറുപ്പേക്കു ഏൻ നിങ്കളെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ; വോറെ ഒള്ളവേരാ ചരിയാനത്തിൽ ഉളച്ചെ; അവറെ ഉളപ്പിലെ കുണം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.”
പിന്നെ ഏശു കെലീലേൽ ഒത്തേ ചുത്തി നടന്ത് എകൂതാ പള്ളീൽ തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം തെയ്വ രാച്ചമെ പത്തിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
എല്ലാരും നമ്പുകേക്കുചൂട്ടി അം വെളിച്ചമെചൊല്ലി ചൊൽകേക്കുതാൻ അവൻ വന്തത്.
നീ എന്നെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തി വുട്ടതുവോലെ ഏനും അവറളെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ.
ഒരാ വിതയ്ക്കിനെ, വോറൊരാ അറുക്കിനെ ഒണ്ണൊള്ളെ ചൊൽ ഇത്തിൽ ചേന്ത് വരിനെ.
ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒണ്ണൊള്ളെ ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളേലെ വാക്കുനാലെ അം പട്ടണത്തിലൊള്ളെ കനേം ശമരിയാക്കാറാ അവനിൽ നമ്പിയെ.
പത്തിരോശ് ചൊല്ലിയതെ നമ്പിക്കയാ ഏത്തെടുത്തവനെല്ലാം രാടിപിരാടിയെ; അന്നേരമേ മൂവായിരം വേരാതാൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തത്.
നമ്പിക്കയാ വന്തവനെല്ലാം ഒരു മനമും ഒരു ഇതയമും ഒള്ളവേരായായിരുന്തെ; തങ്കാക്ക് ഇരുന്തതൊണ്ണും ഉടവനുടവൻ പങ്കൊൺ ആരും ചൊല്ലിയതില്ലെ; എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് പൊതുവായിരുന്തെ.
അപ്പണും വശനമെ കേട്ടവേരായിൽ കനേമാളുകെ അത്തിൽ നമ്പിയെ; അകനെ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളിൽ ആണായേ അഞ്ചായിരംവേരാ ഒണ്ടായെ.
ഒണ്ണാ ആണാളും പെണ്ണാളുമാനെ വലിയെ വലിയെ കൂട്ടം കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് അവറെ കൂട്ടത്തുക്ക് വന്തു കൂടുമെ.
തെയ്വ വശനം അങ്കെല്ലാം പരന്തെ; എരുശലേമിൽ കനേംവേരാ ശിശിയരായ് വന്തുകൂടിയെ; എകൂതാ ചാതീലെ കനേം പൂയാരികാടുകൂടി നമ്പിക്കയാ ചേരെ കൂട്ടത്തിൽ വന്തുകൂടിയെ.
ഇനിയൊള്ളവേരാ ചെയ്യെ വേലേപ്പത്തീം എങ്കെ വരുതിവുട്ട് പെരുമപ്പടിനതില്ലെ; നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ നമ്പിക്കെ വളറിനവോളെ നിങ്കെ ഇടേൽ എങ്കാക്ക് കനേം തെയ്വ വേലെ ചെയ്യാം ഒൺ എങ്കെ ആശിക്കിനെ.