29 “ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒരു മനിശനെ വന്തു കാണിൻ; അവൻ ഒരുവോളെ കിരിശ്ത്തുതാനോ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ചെയ്യതെ കണ്ട് മാനടവൻകാട് എല്ലാരും അരിശുകപ്പട്ട് പറന്ത്, “ചെൻ താവീത് മകൻതാനീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
പെൺമ്പുളെള അവൻകാൽ, “മശികാ (കിരിശ്ത്തു) വരിനതൊൺ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; അവൻ വരിനവോളെ എല്ലാ കാരിയമാം അവൻ എങ്കാക്ക് വെളിവായ്ക്കി തരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ അവെ തണ്ണി പാത്തിരമെ അങ്കേ വച്ചാലെ പട്ടണത്തുക്ക് പോയോൺ അങ്കിളെ മാനടവൻകാൽ,
അവറെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ പുറപ്പട്ട് ഏശുവുകാൽ വന്തുചേന്തെ.
ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒണ്ണൊള്ളെ ശമരിയാക്കാറത്തി പെൺമ്പുള്ളേലെ വാക്കുനാലെ അം പട്ടണത്തിലൊള്ളെ കനേം ശമരിയാക്കാറാ അവനിൽ നമ്പിയെ.
ഇതി, അവൻ ഇങ്ക് എല്ലാരാം കാൺങ്കെ കുരവുടിനെ; ഒണ്ണാലും അവറെ അവൻകാക്ക് ഒണ്ണാം ചൊല്ലാത്തതെ; ചെൻ കിരിശ്ത്തുതാൻ ഒൺ പുറമാണികാട്ടുക്ക് മെച്ചക്കമാ തിക്കിനൊണ്ടായേയതോ?
ഒണ്ണാ “കിരിശ്ത്തു വരിനവോളെ ചെന്നക്കാട്ടി അടകാളമെ ചെയ്യും” ഒൺ ചൊല്ലി പലെ ആളുകേം അവനേത്തിൽ നമ്പിയെ.
“വരിൻ” ഒൺ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവും ഏശുവുക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ങ്കി ഇരുക്കിനെ മണവാട്ടീം ചൊന്നെ; അതെ കോക്കിനവനും “വരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലട്ടെ; തവിക്കിനവൻ വരട്ടെ; ആശിക്കിനവൻ ഉശിര് തണ്ണിയെ മത്തം കുടിയ്ക്കട്ടെ.