26 ഏശു അവേകാൽ, “നിൻകാൽ കുരവുടിനെ ഏനേതാൻ മശികാ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
താൻ കിരിശ്ത്തു താൻ ഒൺ ആരുകാലും ചൊൽവാനില്ലെ ഒൺ ശിശിയരുകാക്ക് ഏശു താക്കലെ കൊടുത്തെ.
എൻ അണെ എനക്ക് പിരിയമൊള്ളതുവോലെ എന്താം ചെയ്കേക്ക് അതികാരമില്ലയീ? അതോ, ഏൻ നൽമെ ചെയ്യിനനാലെ നിനക്ക് പുറണിയീ?’
ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ മുൻപന്തീലും ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ പിൻപന്തീലും ആയോകും.”
ഇത് ആനത്തുക്കു മിന്നേ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ. അകനയൊണ്ണാ ഇത് നടമാനവോളെ ‘ഏനാനവൻ ഏനാനെ’ ഒൺ നിങ്കാക്ക് നമ്പുകേക്ക് ഇടയാകും.
നിങ്കെ പാപത്തിലേ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഏൻ താൻ ഒൺ നിങ്കെ നമ്പാതെ ഇരുന്താ നിങ്കെ പാപത്തിലെ നിങ്കെ ചാകുമൊൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ, “നിങ്കെ മനിശൻ മകനെ മീത്തുക്ക് എത്തിയോഞ്ച് ഏൻ താൻ അവൻ ഒണ്ണും ഏൻ ചൊന്തമാ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതെ തകപ്പൻ എനക്ക് പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലെ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ ഒണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാകും.