21 ഏശു അവേകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പെൺമ്പുള്ളേ നീ എന്നെ നമ്പ്, നിങ്കെ തകപ്പനെ കുമ്പിടിളത് ഇം മലേലുമില്ലെ എരുശലേമിലുമില്ലെ ഒണ്ണൊള്ളെ ഒരു കാലം വരുവപ്പോനെ.
എന്തൊണ്ണാ ഇരണ്ടോ മൂണോവേരാ എൻ നാമത്തിൽ കൂടി വരിനാനെല്ലാം അവറെ നടുവെ ഏൻ ഒണ്ടൊൺ പിന്നേം നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
അതുനാലെ നിങ്കെ പുറപ്പെട്ട് ചാതീ ശനങ്കാടെ ബൂറാ ശിശിയരുകാടാക്കിൻ. അവറളെ തകപ്പനിലേം മകനിലേം തെയ്വ ആത്തുമാവിലേം നാമത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടുകേം ഏൻ നിങ്കകാൽ കൽപ്പനയിട്ടതുകാടെ പാലിക്കിളെ നിലമേൽ ഉവതേശമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യിൻ; ഏനോ ഉലകത്തിലെ കടശി നാ വരേക്ക് എല്ലാ നാളും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ വാളിൽ ചാവുകേം ഉലകത്തിലെ എല്ലാ ചാതീകാട്ടുക്കും അടിമകാടായി കൊണ്ടോകേം എകൂതാ ചാതീൽ അല്ലാത്തവേരാക്കൊള്ളെ കാലം തികേനവരേക്ക് എരുശലേമെ അവറെ ഉടവുറെ പാതപീടമായ്ക്കി നാശമാക്കുകേം ചെയ്യും ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “വശീം ചത്തിയമും ഉശിരും ഏൻതാൻ; ഏൻനാലെ അല്ലാതെ ആരുക്കും തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്ക് മുടിയാത്ത്.
അവറെ നിങ്കളെ എകൂതര് പള്ളികാട്ടിൽ നുൺ പുറത്തിലാക്കും; ഒണ്ണാലും നിങ്കളെ കൊൽനവൻ അതെ തെയ്വത്തുക്ക് ആകമായ് ചെയ്യെ ഒൺ നിനയ്ക്കിനെ കാലം വരിനെ.
“നിങ്കെ എല്ലാരും പിരിഞ്ച് ഒവ്വൊരുത്തൻ ഉടവനുടവൻ ഇടത്തുക്ക് പോനെ നേരം വരും; ഇപ്പെ വന്തുമിരുക്കിനെ; നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ ഒരയാ വുട്ട് മണ്ടും; ഒണ്ണാലും എൻ തകപ്പൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളനാലെ ഏൻ ഒരയാ ഇല്ലെ.
ഒണ്ണാ മെച്ചക്കമാ കുമ്പിടുനവേരാ തകപ്പനെ ആത്തുമാവിലും ചത്തിയത്തിലും കുമ്പിടുകേക്ക് പോനെ; ഇപ്പണേ വന്തുമിരുക്കിനെ. ഇകനെ കുമ്പിടുനവേരാളതാൻ തകപ്പനുക്ക് പിരിയം.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ചത്തവേരാ തെയ്വ മകനിലെ ചത്തമെ കോക്കുകേം കേട്ടവേരാ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനെ കാലം വരും; ഇപ്പെ വന്തുമിരുക്കിനെ.
ഇം കാരിയത്തിൽ അരിശുകപ്പടുവാനില്ലെ; കല്ലറേൽ ഒള്ളവേരാ മുച്ചൂടും അവൻ ചത്തമെ കേട്ട്,
അം നശരായൻ ഏശു ഇം ആലയമെ പൂച്ചാകുമൊണ്ണും മോശെ നങ്കാക്ക് തന്തെ പുറമാണമാം ചട്ടമാം മാത്തുമൊണ്ണും ചെൻ വുളിച്ച് ചൊൽമതെ എങ്കെ കേട്ടെ” ഒൺ.
അകനെ കിരിശ്ത്തുവിലോടതാൻ എകൂതരുക്കും എകൂതരുകാട് അല്ലാത്തെ നങ്കാക്കും ഒരേ ആത്തുമാവിൽ തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്കൊള്ളെ അനുമതി കിടച്ചത്.
ഇതുനാലെ മേലോകത്തിലും പൂമിനാട്ടിലുമൊള്ളെ കൂരക്കാറാ മുച്ചൂട്ടുക്കും പേരെ കൊടുപ്പേക്ക് കാരണമാനെ
അതുനാലെ വായാതുവേക്ക് മൊത്തമാ കൂടിനാൻ ആണാകാട് ഒളുങ്കാ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുന്ത് കയ്കാടെ പൊയ്ക്കി വായാതോണും ഒൺതാൻ ഏൻ ആശിക്കിനത്. അവറെ കൂശോറുകയോ ഏയ്ല കെട്ടുകയോ ചെയ്വാനില്ലെ.
മുകറെ നോക്കാതെ ഒവ്വോരുത്തൻ ചെയ്യിനെ കാരിയത്തുക്കു നായമെ വിതിക്കിനാളെ നിങ്കെ തകപ്പൻ ഒൺ വുളിക്കിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ ഇം ഉലകത്തിൽ വോറേ പണ്ണേൽ നുൺ വന്തു പിശയ്ക്കിനവേരാവോലെ പിശയ്ക്കിനെ കാലം മുച്ചൂടും അവനുക്ക് മാനമെ കൊടുത്തു പേടിയോടെ പിശയ്ക്കോണും.
അം പട്ടണത്തിൽ തെയ്വ ആലയമൊണ്ണും കണ്ടതില്ലെ; വൻ ചക്കിതിയൊള്ളെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവും കുഞ്ചി ആടും താൻ അത്തിലെ ആലയം.