1 ഏശു ഓകന്നാനക്കാട്ടീം അനേകം ആളുകളെ ശിശിയരുകാടായ്ക്കി രാട്ടിപിരാട്ടിനതൊൺ പരീശരുകാട്ടുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടെ.
“നീയോ എൻ മകനേ, നീ വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കേൾവി കോക്കും. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോയ് അവൻ വരവുക്കുചൂട്ടി നീ വശി ഒരുക്കുകേം,
‘ഇതെ നിങ്കെ എന്തുക്കു പിരിക്കിനെ’ ഒൺ ആരൊണ്ണാലും കേട്ടാ, ‘കരുത്താവുക്ക് ഇതുനാലെ തേവയൊള്ളെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “കരുത്താവുക്ക് ഇതക്കൊണ്ട് തേവയൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ രച്ചകൻ ഉണ്ണേക്ക് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി താവീത് പട്ടണത്തിൽ പുറന്ത് ഇരുക്കിനെ.
അപ്പിണെ കണ്ട് കരുത്താവുക്ക് മനശിരക്കം ഒണ്ടായാലെ അവേകാക്ക് “കേശാതെ” ഒണ്ണെ.
കരുത്താവുകാക്ക് കടത്തിവുട്ട്, “വരുകേക്കിരുക്കിനെ മശികാ നീ താനീ? അതോ എങ്കെ വോറൊരാളെ കാത്ത് ഇരുക്കിളതീ” ഒൺ കേട്ടെ.
അതോഞ്ച് ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാടും മത്തും എകൂതിയാ തേശത്തിൽ വന്തു അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് രാട്ടിപിരാട്ടുകേം ചെയ് വന്തെ.
അവറെ ഓകന്നാൻകാക്ക് വന്ത്, “റബീ, ഓർത്താനുക്ക് അക്കറോട് നീയും മത്തും ഇരുന്താളും നീ ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയാളുമാനവൻ, ഇതീ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ. എല്ലാരും അവൻകാക്കു പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എല്ലാ മാനടവനിലേം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലോടൊള്ളെ നിമതീലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലി ഇശ്രവേൽ മക്കകാട്ടുക്ക് തെയ്വം കടത്തിവുട്ടെ ചേതി നിങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
രാട്ടിപിരാട്ടുകേക്ക് നാത്തെ കിരിശ്ത്തു എന്നെ കടത്തിവുട്ടത്; നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കുതാൻ; കിരിശ്ത്തുവുക്ക് ഒള്ളെ ശിലുവേലെ ചക്കിതി നശിച്ച് കെട്ട് പോകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി ഏൻ മനിശെ മാനടവൻ പുത്തീൽ നാത്തെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്.
മുതേലെ മനിശൻ പൂമീലെ മണ്ണിൽ നുൺ തിട്ടിച്ചതുതാൻ; ഇരണ്ടാമത്തെ മനിശൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്താളുംതാൻ.
അം മറുമമെ ഇം കാലത്തിലെ അതികാരികേക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ; തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ മകിമേലെ കരുത്താവെ ശിലുവേൽ തറയാതവോവനായെ.
എങ്കെ എങ്കളെ ചൊല്ലിയേ വുളിച്ച് ചൊന്നതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തു കരുത്താവു ഒൺതാൻ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്; ഏശുവുനാലെ എങ്കെ നിങ്കെ ഏവലാളികയാനെ.
എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, മകിമയോടിരുക്കിനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവുകാൽ നമ്പിക്കയോടെ ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ പള്ളീൽ വരിനവേരാകാൽ മുകറെ നോയ്ക്കി ഒണ്ണാം ചെയ്വാനില്ലെ.
രാശാക്കൻമാരുകാട്ടുക്ക് രാശാവും കരുത്താവുകാട്ടുക്ക് കരുത്താവും ഒണ്ണെ നാമം അവൻ മേലങ്കീലും തുടേലും എളുതിയിരുക്കിനെ.