13 അവറെ അപ്പിൺകാൽ, “പെൺമ്പുള്ളേ, നീ കേശിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ. “അവറെ എൻ കരുത്താവിലെ ഉടമ്പെ എടുത്ത് കൊമ്മണ്ടിയേയെ; അവനെ ഏടെ വച്ചതൊൺ തിക്കിലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ വശീൽ നടന്ത് വന്തവോളെ എന്തൻ കാരിയമെ ചൊല്ലിനേ ഏയ്ലകെട്ടി വന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ ചോന്ത് മുകറ് കറുത്ത് നുണ്ണെ.
ഏശുവിലെ തള്ളേം ഏശു ആത്തിരമോടിരുന്തെ ശിശിയനും അവുടെ നിക്കിനതെ ഏശു കണ്ടെ. “പെൺമ്പുള്ളേ, ഇതി നിൻ മകൻ” ഒൺ ഉടയാ തള്ളേകാൽ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “പെൺമ്പുള്ളേ, ഇത്തിൽ എനക്കും നിനക്കും എന്തൻ കാരിയം? എനക്കൊളെള നേരം ഇതുവരേക്ക് ആയതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അവേകാൽ, “പെൺമ്പുള്ളേ, നീ കേശിനത് എന്തുക്ക്? നീ ആരെ തേടിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത് തോട്ടക്കാറൻ താനെന്തോ ഒൺ നിനച്ച് അവെ അവൻകാക്ക്, “എശമാനനേ, നീ അവനെ എടുത്ത് കൊണ്ടേയതൊണ്ണാ അവനെ ഏടെ വച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ചൊല്ലിത്തര്; ഏൻ അവനെ എടുത്ത് മണ്ടാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം അവെ അവുടെ നുൺ ഓടി ശീമോൻ പത്തിരോശുകാക്കും ഏശു ആത്തിരത്തോടെ ഇരുന്തെ വോറേ ശിശിയൻകാലും പോയ് അവറകാൽ, “അവറെ കരുത്താവിലെ ഉടമ്പെ കല്ലറേൽ നുൺ എടുത്തു കൊണ്ടേയ് അവനെ ഏടെ വച്ചതൊൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം പവുലോശ് ഇകനെ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്തനേ ചെയ്യിനത്? നിങ്കെ ഇകനെ കോന്ത് എൻ ഇതയമെ നോക വയ്ക്കിനതീ? എരുശലേമിൽ വച്ച് എന്നെ കെട്ടി ഇടുകേക്കേയല്ലെ, കരുത്താവ് ഏശുവിലെ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി ചാവകൂടി എനക്ക് പിരിയം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.