42 അണ്ണേക്ക് എകൂതരുകാട്ടിലെ ഒരുക്കനാൾ നാലേം അം കല്ലറെ കിട്ടനാലേം ഏശു പിണമെ അങ്ക് വച്ചെ.
പലകപ്പാട്ടുകാറൻ ഓനായ് എന്നാ കടലിലെ വൻ മീൻ വകുത്തിൽ മൂണ് റാവും മൂണ് പകലും കിടന്തതുവോലെ മനിശൻ മകനാനെ ഏനും മൂണുറാവും മൂണ് പകലും പൂമിയകത്തിൽ ഇരുക്കും.
അന്നേരം വന്ത് പെശകാവിലെ ഒരുക്കനാളും മത്തിയാനെ നേരമും താൻ. അന്നേരം പീലാത്തോശ് എകൂതരുകാൽ, “ഇതി, നിങ്കെ രാശാവ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഇടം പട്ടണത്തുക്ക് കിട്ടനാലെ കനേം എകൂതര് ഇം എളുത്തെ വാശിച്ചെ. അതെ എബുറായെ, കിരീക്ക്, റോമാ പാശകളിൽ എളുതി വച്ചിരുന്തെ.
അണ്ണേക്ക് ഒരുക്കനാളും പിത്തുനാ മുയ്ക്കമാനെ ശബത്തും നാലെ ശബത്തുനാ ഉടമ്പുകാട് ശിലുവേൽ ഇരുക്കിനത് എകൂതരുക്ക് പിരിയം നാപ്പോമെ കാരിയം താൻ. അതുനാലെ ചാവുകാട്ടിലെ കാൽകാടെ ഒടിച്ച് ചാവുകാടെ അടീക്ക് ഉറക്കോണും ഒൺ പീലാത്തോശുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ പണ്ണേക്ക് കിട്ടയെ ഒരു തോട്ടമൊണ്ടായെ. അം തോട്ടത്തിൽ ഇതുവരേക്കും ആരാം വയ്യാത്തെ ഒരു പുതുവൻ കല്ലറേം ഒണ്ടായെ.
അവനെ ചൊല്ലി തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതി ഇരുക്കിനതുവോലെ എല്ലാം അവറെ ചെയ്യോഞ്ച് അവറെ അവനെ ശിലുവേൽ ഇരുന്ത് ഉറയ്ക്കി കൊണ്ടേയ് പാറേൽ വെട്ടിയെടുത്തെ മടേൽ പൂത്തെ.
നിങ്കെ രാടിപിരാടിയവോളെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പൂത്തിടപ്പടുകേം ചാവിൽ നുൺ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയിലൊള്ളെ നിങ്കെ നമ്പിക്കനാലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നിങ്കെ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യെ.