39 മിന്നേ ഒരു റാവ് ഏശുവുകാക്ക് വന്തെ നിക്കോതിമോശും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തെ; നിക്കോതിമോശ് ഒരുവോളെ മുപ്പത് കിലോ മൂരാം തെള്ളിയാം കലത്തിയെ നല്ലെ മണമൊള്ളെ ഒരു തയിലമാം എടുത്ത് വന്തെ.
അവൻ നീതീക്ക് വെറ്റി കിടയ്ക്കിനത് വരേക്ക് തതഞ്ചെ ഊറെ അവൻ ഒടിയാത്ത്; പുകേനെ തിരിയെ കെടുക്കുകേമില്ലെ.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെ പലയാളുകേം പിൻപന്തീലും ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെ പലയാളുകേം മുൻപന്തീലുമാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അം കൂരേൽ പോയി പുള്ളയെ തള്ളെ മറിയാവ് കൂട്ടത്തിൽ കണ്ട്, കുമിടവായ്ങ്കെ; മാരാപ്പെ പിരിച്ച് കുടത്തെ തങ്കം, തെള്ളി, മൂര് ഇതുകാടെ ബൊകുമാനമായ് അവനുക്ക് മില്ലോട് വച്ചെ.
ശബത്ത് നാൾ ഓഞ്ച് മക്ത്തലനക്കാറത്തി മറിയാവും ആക്കോവു തള്ളെ മറിയാവും ശലോമി ഒണ്ണാളും ഏശു ചാവുക്കു തേയ്പച്ചൂട്ടി നല്ലാ മണക്കിനെ തയിലമെ വായ്ങ്കി,
അന്നേരം മറിയാവ് ചരിയാനെ വിലയൊള്ളെ ഒരു കുപ്പി തയിലമെ എടുത്ത് കുടത്ത് വന്ത് ഏശുവിലെ കാലുക്ക് തേച്ച് ഉടയാ തലമുടീൽ തുടച്ചെ. അം തയിലത്തിലെ മണം കൂരയൊത്തേ നുറഞ്ചെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “അപ്പിണെ മത്തം വുട്ടാ എൻ ഉടമ്പെ പൂത്തിടിനവോളെ ചെയ്വേക്കൊള്ളെ കാരിയത്തുക്കുതാൻ അപ്പിൺ ഇതെ ഓമ്പി വച്ചിരുന്തത്.