13 പീലാത്തോശ് ഇതെ കേട്ടതും ഏശുവെ പുറത്തുക്ക് കുടത്ത് കെബ്ബതാ ഒൺ എബുറായെ പാശേൽ ചൊന്നെ കൽത്തളം എന്നാൻ നായം വിതിക്കിനാൻ ഇരുന്തെ.
പീലാത്തോശ് നായം വിതിക്കിനാൻ ഇരുന്തവോളെ അവൻ പെൺ ആളെ വുട്ട്, “അം നീതിമാൻ കാരിയത്തിൽ തലയിടാതെ; അവൻനാലെ ഏൻ നിനട്ട് റാവ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അം കനാത്തിൽ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലെ വച്ചെ.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആരളെ പേടിക്കോണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തരാം. കൊൺ നരകത്തുക്ക് തള്ളി ഇടുകേക്ക് അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വമെ പേടീൻ. അന്താൻ, അവനമേ പേടീൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഏശു ഉടയായേ തൻ ശിലുവയെ ചിമ്പിയെടുത്ത് കോൽകോത്താ ഒൺ എബുറായെ പാശേലൊള്ളെ തലയോട്ടിലെ ഇടം എന്നാനുക്ക് പോയെ.
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഇടം പട്ടണത്തുക്ക് കിട്ടനാലെ കനേം എകൂതര് ഇം എളുത്തെ വാശിച്ചെ. അതെ എബുറായെ, കിരീക്ക്, റോമാ പാശകളിൽ എളുതി വച്ചിരുന്തെ.
പീലാത്തോശ് ഇതെ കേട്ടതും ചരിയാനത്തിൽ നടിയ്ങ്കി പറന്തേയെ.
അങ്ക് എരുശലേമിൽ ആട്ടു വാതലുകാൽ ബെതേശ്താ ഒണ്ണു എബുറായെ പാശേൽ പേരൊള്ളെ ഒരു കുളമൊണ്ടായെ; അത്തുക്ക് ചുത്തുകോടുമായ് അഞ്ച് മണ്ടവങ്കാടും ഒണ്ടായെ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശും ഓകന്നാനും വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വമക്കാട്ടി നിങ്കെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനത് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നായമീ ഒൺ നിങ്കളെ നായം വിതീനിൻ.