35 അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ്, “ഏൻ ഒരു എകൂതനില്ലയേ? നിൻ ആളുകേം നിൻ വലിയെ പൂയാരിയേരും താൻ നിന്നെ എൻ കയ്യിൽ ഏത്തു തന്തത്. നീ എന്തനെ ചെയ്യത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ എകൂതര് ഏശുവെ കയ്യപ്പാവുകാൽ നുണ്ണും റോമാ നാട്ടുമന്നൻ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കൊണ്ടേയെ. അന്നേരം വാനം വുടിഞ്ച് വരുമെ. എകൂതരുകാട് ചട്ടപ്പടി തങ്കെ അശിങ്കമാകാതെ പെശകാ തീനെ തിൻബേക്ക് ഒള്ളനാലെ അവറെ കൊട്ടാരത്തുക്ക് കടന്തതില്ലെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “നീയേ കോക്കിനതോ അതോ വോറാളുകെ എന്നചൊല്ലി ചൊല്ലിയതോ?” ഒൺ കേട്ടെ.
“ഏൻ അതികാരമെ നടത്തിനെ രാച്ചം ഇം ഉലകത്തിലൊള്ളതില്ലെ. അകനെ ആയതായപ്പെ എകൂതര് എന്നെ പുടിയാത്തെ നിലേൽ എൻ ഏവലാളികെ അവറാത്തുക്ക് വുറോതമായ് പോരാടുവനായതേ? ഒണ്ണാ ഏൻ അതികാരം നടത്തിനെ രാച്ചം ഇങ്കില്ലെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തിലെ അതികാരം കിടയാതവോയപ്പെ നിനക്ക് എന്നേത്തിൽ ഏളതൊരു അതികാരമും നാപ്പോവനായെ. അതുനാലെ എന്നെ നിൻ കയ്യിൽ ഏത്തു തന്തവൻ വൻ പാപിതാൻ.”
വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും വലിയെ പള്ളീലെ കാവലാളികേം ഏശുവെ കണ്ടവോളെ, “അവനെ ശിലുവേൽ തറെ, അവനെ ശിലുവേൽ തറേ” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ. ഒണ്ണാ പീലാത്തോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ അവനെ കൊണ്ടേയ് ശിലുവേൽ തറേനിൻ; ഏൻ അവനേത്തിൽ ഒരു കുത്തമാം കാണതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അപ്പെ നീയല്ലയീ ചിലനാളേക്ക് മില്ലോട് ഒരു കലകമെ ഒണ്ടായ്ക്കി നാലായിരംവേരാളെ കലകക്കാറാളായ്ക്കി മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ മിശ്രേമുകാറൻ.
ചാവുക്കാനതോ ഇരുട്ടറേൽ ഇടുവേക്കാനതോയാനെ ഒരു കുത്തമാം ചെൻ ചെയ്യതില്ലെ ഒൺ ഏൻ കണ്ടേയെ; ഉടവുറെ ചട്ടമെ പേരേത്തിതാൻ ചേരെ ചെന്നുക്ക് വുറോതമാ കുത്തമെ ചൊന്നത്.
അബുറാകാമിലെ തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമും ആനെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം ഉടയാ ഏവൽക്കാറനാനെ ഏശുവെ മകിമപ്പടുത്തിയെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ അവനെ അതികാരികെ കയ്യിൽ പുടിച്ച് കൊടുത്തെ. പീലാത്തോശ് അവനെ മത്തം വുട്ടാകേക്ക് നിനച്ചെ; അപ്പണും നിങ്കെ പീലാത്തോശുകാൽ വച്ചും പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.