22 നങ്കെ ഒണ്ണായ് ഇരുക്കിനവോലെ അവറളും ഒത്തുമയായ് ഇരുക്കിളത്തുക്ക് നീ എനക്ക് തന്തെ മകത്തം ഏൻ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
പിന്നെ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാടെ ഉടയാകാക്ക് വുളിച്ച്, ഇരണ്ടാളെ വീതം മുനിയെ ഉറക്കുകേക്കൊള്ളെ അതികാരമെ കൊടുത്ത് കടത്തിവുട്ടെ.
നിങ്കെ എൻ രാച്ചത്തിൽ എൻ മേശേൽ ഇരുന്ത് തുൺ കുടിയ്ക്കുകേം കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്ത് ഇശ്രവേലിലെ പന്നണ്ട് വർളാടാം നായം നടത്തുകേം ചെയ്യും.
വശനം മനിശനിലെ ഉരുവത്തിൽ ഇരക്കമും ചത്തിയമും നുറഞ്ചവനായി നങ്കെ ഇടേൽ വന്ത് കുടിയിരുന്തെ. തകപ്പനിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് അവനുക്ക് കിടച്ചെ മകിമയെ എങ്കെ കണ്ടെ.
അവനിലെ ഇരക്കത്തിലെ നുറവിൽ നങ്കാക്ക് എല്ലാരുക്കും നൽവരത്തുക്ക് മീതെ നൽ വരം കിടച്ചെ.
ഏൻ എൻ തകപ്പനിലും നിങ്കെ എന്നിലും ഏൻ നിങ്കളിലുംതാൻ ഒൺ അന്നാളേക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
“തകപ്പനേ, നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാ ഏൻ ഇരുക്കിനെ ഇടത്തിൽ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കേക്കും ഉലകം പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തനാലെ നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ മകത്തമെ കാൺമ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.
ഏശു പേരിൽ തണ്ടനെ ഏൽപ്പേക്ക് തെയ്വം തങ്കളെ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എണ്ണി ഇരുക്കിനെ ഒൺ പിരിയമോറികിടന്ത് ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട് നുൺ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് പോയെ.
അതുനാലെ അവൻ ആരയെല്ലാം പുറിച്ച് എടുത്തതോ അവറളെ അവൻ മുതെ വുളിച്ചെ. പിന്നെ അവറളെ നീതിമാൻമാരായ്ക്കെ. പിന്നെ അവറളെ ഉടയാ മകനിലെ മകിമെ ഒള്ളവേരായായ്ക്കെ.
മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
അതുനാലെ എങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി ചൊന്നവേരാ ആയിരുക്കിനെ; തെയ്വം എങ്കനാലെ “തെയ്വത്തുകാക്ക് ഒത്തുമേലായോനിൻ” ഒൺ കിരിശ്ത്തുവുക്ക് പകറമായ് എങ്കെ നിങ്കകാൽ കേണു ചൊന്നെ. അത് തെയ്വമേ എങ്കനാലെ നിങ്കകാൽ പുത്തിയെ ചൊന്നത് മട്ടുംതാൻ.
തെയ്വത്തിലെ കൂട്ട് വേലക്കാറാ ഒണ്ണെ നിലമേൽ എങ്കെ നിങ്കകാൽ പുത്തി ചൊന്നത് നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ തെയ്വ ഇരക്കം നിച്ചനാതെ ആയ്ക്കാവാനില്ലെ.
മട്ടുമില്ലെ അപ്പോശ്ത്തലരും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളുമാനെ നിലമേൽ നിങ്കളാം വേലേ ചെയ് വച്ചിരുക്കിനെ; അത്തുക്ക് കിരിശ്ത്തു ഏശുവേ താൻ മൂലക്കല്ലായിരുക്കിനത്.
കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പുകേക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ പേരിൽ തണ്ടനേ ഏൽപ്പേക്കും താൻ നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുവിലെ വേലക്കാറൻ ഒണ്ണെ വരം കിടച്ചിരുക്കിനത്.
നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇപ്പെ അടേനെ കറുമമെ നിനച്ച് ഏൻ പിരിയമോറിനെ. ഉടയാ ഉടമ്പാനെ ശവേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏത്തെ കറുമത്തിൽ കുറയൊള്ളത് ഏൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഏൽക്കിനെ.
നിങ്കാക്ക് എങ്കകാൽ കൂട്ടായ്മെ ഒണ്ടാളത്തുക്കു താൻ എങ്കെ കണ്ടതും കേട്ടതുമാനെ കാരിയങ്കാടെ നിങ്കാക്ക് വെളിയേത്തിനത്. എങ്കാക്ക് കൂട്ടായ്മെ ഒള്ളത് തകപ്പൻ തെയ്വത്തുകാലും അവൻ മകനാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുകാലും താൻ.
തെയ്വത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കിനവൻ തെയ്വമും മത്തും മൊത്തമാ ഇരുക്കിനെ. തെയ്വമും അവനും മത്തും മൊത്തമാ ഇരുക്കിനെ. തെയ്വം നങ്കാക്ക് തന്തെ തെയ്വ ആത്തുമാവിനാലെ തെയ്വം നങ്കളിൽ ഇരുക്കിനെ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകും.
നായവിതിനാ നങ്കാക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് പേടിനാതെ നിപ്പേക്ക് ആത്തിരം നങ്കളിൽ നുറഞ്ച് കവിയിനെ. എന്തൊണ്ണാ ഇവ്വുലകത്തിൽ നങ്കെ അവൻവോലതാൻ പിശയ്ക്കിനത്.
പട്ടണത്തിലെ മതിലുക്ക് പന്നണ്ട് അടിത്താനമും അത്തിൽ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ പന്നണ്ട് അപ്പോശ്ത്തലരുകാട്ടിലെ പന്നണ്ടാ പേരുകാടും ഒണ്ടായെ.