20 ഏൻ വായാതിനത് ചേരാക്കുചൂട്ടി മട്ടുമില്ലെ. ചേരെ വാക്കെ കേട്ട് എന്നെ നമ്പുകേക്കൊള്ളവേരാക്കുചൂട്ടീം താൻ.
ഇം ആട്ടുകൊട്ടിലിൽ പടാത്തെ വോറേ ആടുകാടും എനക്കൊളെള; അതുകാടാം ഏൻ കൂട്ടി കുടക്കിളതാൻ; അതുകാടും എൻ ഒച്ചെ കോക്കും; അകനെ ഒരു ആട്ടുകൂട്ടമും ഒരു ഇടയനും ആകും.
അവറളും ചത്തിയത്തിൽ ചുത്തമാകിളത്തുക്ക് അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ഏനും എന്നമേ ചുത്തമാക്കിനെ.
തകപ്പനേ, ഏൻ നിന്നേത്തിലും നീ എന്നേത്തിലുമായിരുക്കിനതുവോലെ അവറളും ഒത്തുമയാളത്തുക്കും നീ എന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒൺ ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാ നമ്പുളത്തുക്കും അവറെ നങ്കളിൽ ചേരിളത്തുക്കും താൻ ഏൻ വായാതിനത്.
പത്തിരോശ് ചൊല്ലിയതെ നമ്പിക്കയാ ഏത്തെടുത്തവനെല്ലാം രാടിപിരാടിയെ; അന്നേരമേ മൂവായിരം വേരാതാൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തത്.
അപ്പണും വശനമെ കേട്ടവേരായിൽ കനേമാളുകെ അത്തിൽ നമ്പിയെ; അകനെ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളിൽ ആണായേ അഞ്ചായിരംവേരാ ഒണ്ടായെ.
അതുനാലെ അവൻ ചിലരളെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാടായും ചിലരളെ പലകപ്പാട്ടുകാറായായും ചിലവേരാളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽനവേരായായും ചിലരളെ ഇടയരുകാടായും ചിലവേരാളെ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാളായും നീമിച്ചിരുക്കിനെ.
പിരിയമാനെ മകൻ തിമോത്തിയോശുക്ക് എളുതിനത്, തകപ്പൻ തെയ്വത്തുകാൽ നുണ്ണും നങ്കെ കരുത്താവ് കിരിശ്ത്തു ഏശുവുകാൽ നുണ്ണും നിനക്ക് ഇരക്കമും കനിവും അമതീം കിടയ്ക്കട്ടെ.