12 ഏൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്തവോളെ നീ എനക്ക് തന്തെ നാമത്തിൽ ഏൻ അവറളെ കാത്തു വച്ചെ; തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് നടമാളത്തുക്കുചൂട്ടി നാശം വരന്തെ അം ഒരായല്ലാതെ വോറാരും നാശം കെട്ടു പോയതില്ലെ.
ഏൻ നിങ്കളെ എല്ലാരപ്പത്തീമില്ലെ ഇതെ ചൊല്ലിയത്; ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തവേരാളെ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ ‘എൻ അപ്പമെ തിന്നവൻ എനക്ക് വുറോതമാ കുതികാലെ പൊയ്ക്കിരുക്കിനെ’ ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്ത് നടമാകേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.
നീ ഇം ഉലകത്തിൽ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാക്ക് ഏൻ നിന്നെ വെളിപ്പടുത്തി ഇരുക്കിനെ. അവറെ നിൻ ആളുകയായിരുന്തെ; നീ അവറളെ എനക്ക് തരുകേം അവറെ നിൻ വശനമെ പാലിക്കുകേം ചെയ്യെ.
“നീ എനക്ക് തന്തവേരാളിൽ ആരും കുറഞ്ച് പോകാപ്പോയെ” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ വാക്ക് നടമാകേക്കുതാൻ ഇകനെ ആയത്.
തകപ്പൻ എനക്ക് തരിനെ ആളുകയെല്ലാം എൻകാക്ക് വരും; എൻകാക്ക് വരിനവനെ ഏൻ ഒരുനാളും ഒറിഞ്ച് പോടാത്ത്.
അവ്വാളിടത്തുക്ക് ചേരളിൽ ആരളെ നീ എടുത്തിരുക്കിനെ ഒൺ കാട്ടി തരോണും.”
അതുനാലെ തെയ്വം അവനുക്ക് എല്ലാരക്കാട്ടീം വലിയെ പതവിയെ കൊടുത്ത്, എല്ലാരക്കാട്ടീം പേരും പെരുമേം ഒള്ളെ നാമമെ അവനുക്ക് കൊടുത്തെ.
ഇം കാരിയത്തിൽ ഒരു തരത്തിലും ആരും നിങ്കളെ ചതിവെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും; തെയ്വത്തിലെ കൽപ്പനകാടെ എതിരിടിനാളും വോറെ വേരാളെ നാശമാക്കിനവനുമാനെ കുറുപ്പുനാത്താ വെളിപ്പട്ട് വരുകേം ചെയ്യിനതുവരേക്ക് കരുത്താവിലെ നാൾ വെളിപ്പട്ട് വാരാത്ത്.
ഏൻ തെയ്വത്തിൽ അരുവണയും” ഒണ്ണും “ഇതീ ഏനും തെയ്വം എനക്ക് തന്തെ മക്കേം” ഒൺ അവൻ തെയ്വത്തുകാക്ക് ചൊന്നെ.
ചേരയെല്ലാം നങ്കെ ഇടേൽനുൺ പുറപ്പട്ടെ; ഒണ്ണാലും മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവേരാ നാത്തെ; അവറെ മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിയവേരാ ആയതായപ്പെ നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ പിശപ്പനായെ; അവറെ മെച്ചക്കമാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ വെളിവാക്കേക്കുചൂട്ടി നങ്കളെ വുട്ടു മണ്ടിയേയെ.
അവൻ കണ്ണ് വന്ത് തീവോലേം തലേൽ കനേകം കിരികിടമും അവനുക്ക് എളുതിയിരുക്കിനതാനെ ഒരുനാമമും ഒണ്ട്; അതെ അവനുക്കല്ലാതെ വോറാരുക്കും തിക്കിലെ.