5 ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഏൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാകാക്ക് മണ്ണെ. അപ്പണും “‘നീ എടേക്കു പോനെ?’ ഒൺ നിങ്കെ ആരും ഇതുവരേക്ക് എൻകാൽ കോക്കിനതില്ലെ.
തകപ്പൻ എല്ലാത്തിലേം അതികാരമെ തനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ ഒണ്ണും താൻ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തായൊണ്ണും ഇനി തെയ്വത്തുകാക്കേ തിരുമ്പി പോകും ഒണ്ണും ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായിരുന്തെ.
ശീമോൻ പത്തിരോശ് അവൻകാൽ, “കരുത്താവേ, നീ ഏടേക്ക് പോനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ പോനാനുക്ക് ഇപ്പെ വരുകേക്ക് നിനക്ക് മുടിയാത്ത്; ഒണ്ണാ പിന്നെ നീ എനക്ക് പുറകോടേ വരും” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ നുൺ മണ്ണതൊണ്ണും നിങ്കകാക്ക് തിരുമ്പി വരുമൊണ്ണും ചൊല്ലിയതെ നിങ്കെ കേട്ട് ഇരുക്കിനതാനേ? നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ ഏൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോനെ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാനവോളെ പിരിയമോറുവനായെ; എന്തൊണ്ണാ തകപ്പൻ എന്നക്കാട്ടീം വലിയവൻ.
ഏൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോകുകേം നിങ്കെ ഇനി എന്നെ കാണാതിരുക്കുകേം ചെയ്യിനതുനാലെ നീതിയപ്പത്തീം
“കൊഞ്ചെ നേരമോഞ്ച് നിങ്കെ എന്നെ കാണാത്ത് അതോഞ്ച് പിന്നേം നിങ്കെ എന്നെ കാണും”
അത്തുക്ക് അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ ചിലവേരാ, “കൊഞ്ചെ നേരമോഞ്ച് നിങ്കെ എന്നെ കാണാത്ത് ഒണ്ണും അതോഞ്ച് കൊഞ്ചെ നേരമോഞ്ച് പിന്നേം നിങ്കെ എന്നെ കാണും ഒണ്ണും ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാക്ക് പോനെ ഒണ്ണും അവൻ നങ്കകാൽ ചൊല്ലിയത്തിലെ പൊരുൾ എന്തനേത്ത്?” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ കേട്ടെ.
ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാൽ നുൺ പുറപ്പെട്ട് ഉലകത്തുക്ക് വന്തിരുക്കിനെ; ഇപ്പെ ഇം ഉലകമെ വുട്ട് തകപ്പൻകാക്ക് പോകും.
ഏൻ ഇപ്പെ നിൻകാക്ക് വരിനെ; അവറളിൽ എൻ പിരിയം ബൂറാ നുറകേക്ക് ഏൻ ഇതെ ഉലകത്തിൽ ഇരുക്കിനവോളയെ ചൊന്നെ.
നീ എനക്ക് ചെയ്വെ തന്തെ വേലയെ ചെയ് ഓച്ചതിനാലെ പൂമീൽ നിന്നെ മകിമെ ഒള്ളവനായ്ക്കിരുക്കിനെ.
“മനിശെ മകൻ മിന്നേ ഇരുന്താനുക്കേ തിരുമ്പി ഓറി പോനതെ നിങ്കെ കണ്ടതൊണ്ണാ എന്തെ നിനയ്ക്കും?
അന്നേരം ഏശു, “ഏൻ ഇനി കൊഞ്ചനേരം മട്ടുംതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കും; അതോഞ്ച് എന്നെ കടത്തി വുട്ടാകാക്ക് തിരുമ്പി മണ്ടും.
തെയ്വ മകിമേലെ തെളിച്ചമും അവൻ കുണത്തിലെ ഉരുവമും താൻ തെയ്വ മകൻ. അവൻ തെയ്വ ചക്കിതീലെ വശനത്താലെ ഉലകമെ ബൂറാ നിലെ നുറുത്തുകേം മനിശെ മാനടവൻകാടെ ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ ചുത്തമായ്ക്കോഞ്ച് മീത് തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.