32 “നിങ്കെ എല്ലാരും പിരിഞ്ച് ഒവ്വൊരുത്തൻ ഉടവനുടവൻ ഇടത്തുക്ക് പോനെ നേരം വരും; ഇപ്പെ വന്തുമിരുക്കിനെ; നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ ഒരയാ വുട്ട് മണ്ടും; ഒണ്ണാലും എൻ തകപ്പൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളനാലെ ഏൻ ഒരയാ ഇല്ലെ.
പിന്നെ ഏശു അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “‘ഏൻ ഇടയനെ കൊല്ലും; കൂട്ടത്തിലെ ആടുകാട് ചിന്നമാകും’ ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ഇം റാവേ നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടു ഓടിമണ്ടും.
ഒണ്ണാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് നടമാകിളത്തുക്കുതാൻ ഇതുകാടെല്ലാം നടന്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും ഏശുവെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടിയേയെ.
ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടു ഓടിമണ്ടും; പൊത്തകത്തിൽ എളുതി വച്ചിരുക്കിനതുവോലെ തെയ്വം ആട്ടുടേവനെ കൊല്ലും; ആടെല്ലാം അക്കുമിക്കും ഓടിമണ്ടും.
അന്നേരം ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും ഏശുവെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടിയേയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “മനിശെ മകൻ പളപളയൊൺ മകിമപ്പടുകേക്കൊള്ളെ നേരം വന്തിരുക്കിനെ.
അവറെ നിങ്കളെ എകൂതര് പള്ളികാട്ടിൽ നുൺ പുറത്തിലാക്കും; ഒണ്ണാലും നിങ്കളെ കൊൽനവൻ അതെ തെയ്വത്തുക്ക് ആകമായ് ചെയ്യെ ഒൺ നിനയ്ക്കിനെ കാലം വരിനെ.
ഏൻ ഇതുവരേക്ക് നിങ്കകാൽ കുരവുട്ടത് കതവോലതാൻ ഒണ്ണാ കതവോലയല്ലാതെ എൻ തകപ്പനെചൊല്ലി വിളക്കമാ ചൊന്നകാലം ഇതി വരിനെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ഇപ്പെ നിങ്കെ നമ്പിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ അവൻ ശിശിയൻകാൽ, “ഇതി നിൻ നിള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ഇരുന്ത് അം ശിശിയൻ ഏശുവിലെ തള്ളയെ ഉടയാ കൂരേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.
പിന്നെ ശിശിയരുകാട് ഉടവുറെ കൂറാക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.
ഏശു അവേകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “പെൺമ്പുള്ളേ നീ എന്നെ നമ്പ്, നിങ്കെ തകപ്പനെ കുമ്പിടിളത് ഇം മലേലുമില്ലെ എരുശലേമിലുമില്ലെ ഒണ്ണൊള്ളെ ഒരു കാലം വരുവപ്പോനെ.
ഒണ്ണാ മെച്ചക്കമാ കുമ്പിടുനവേരാ തകപ്പനെ ആത്തുമാവിലും ചത്തിയത്തിലും കുമ്പിടുകേക്ക് പോനെ; ഇപ്പണേ വന്തുമിരുക്കിനെ. ഇകനെ കുമ്പിടുനവേരാളതാൻ തകപ്പനുക്ക് പിരിയം.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ചത്തവേരാ തെയ്വ മകനിലെ ചത്തമെ കോക്കുകേം കേട്ടവേരാ ഉശിരോടെ പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യിനെ കാലം വരും; ഇപ്പെ വന്തുമിരുക്കിനെ.
ഇം കാരിയത്തിൽ അരിശുകപ്പടുവാനില്ലെ; കല്ലറേൽ ഒള്ളവേരാ മുച്ചൂടും അവൻ ചത്തമെ കേട്ട്,
ഒണ്ണാ ഏൻ വിതിച്ചാലും എൻ തീരുമാനങ്കാട് ചത്തിയമാനതുതാൻ. എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഒരയാ നാത്തെ. എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒളെള.
എന്നെ കടത്തി വുട്ടവൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളെ; ഏൻ എപ്പണും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനതുനാലെ എന്നെ അവൻ തനിയാ വുട്ടതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഇരണ്ടു കൂട്ടറും തങ്കെ മണ്ണതൊൺ അക്കുമിക്കും ചൊല്ലിയാലെ എങ്കെ കപ്പലുക്കും അവറെ കൂറാക്കും തിരുമ്പി പോയെ.
തേവാനോശെ കൊണ്ണത് ശവുലുക്ക് ചമ്മതമായ് താൻ ഇരുന്തത്. അണ്ണേക്ക് എരുശലേമിലെ ശവേക്ക് ചരിയാനെ തണ്ടനെ വന്തെ; അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതെ കരുത്താവുകാൽ നമ്പിക്കയാ ഇരുന്തയാളുകെ എകൂതിയാ ശമരിയാ ഒണ്ണാനുക്കെല്ലാം കലഞ്ച് പറന്തെ.