22 ഏൻ വന്ത് അവറകാൽ കുരവുടാതവോയപ്പെ അവറെ കുത്തക്കാറാ ആകാപ്പോവനായെ; ഒണ്ണാ ഇപ്പെ അവറാത്തുക്ക് ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ ഒതുങ്കി പോകേക്ക് കൂടാത്ത്.
അകനയിരുക്കെ അം പണ്ണക്കാറൻ നിനയാത്തെ ഒരുനാ അവൻ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ ഉടയാ എശമാനൻ തിരുമ്പി വന്താലെ അവനുക്ക് തണ്ടനെ കൊടുത്ത് തെയ്വമെ നമ്പാത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ പങ്കാളിയാക്കും.
എൻ വാക്കുകാടെ ഏത്തെടാതെ എന്നെ വീയ് ഒറീനവനെ നായം വിതിക്കിനെ ഒരാ ഒണ്ട്; ഏൻ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടേ കടശി നാളിൽ അവനുക്ക് നായം വിതിക്കും.
എൻകാക്ക് വുറോതമായ് ഇരുക്കിനവൻ എൻ തകപ്പൻകാക്കും വുറോതമായ് ഇരുക്കിനെ.
വോറാരും ചെയ്യാത്തെ അരിശുകങ്കാടെ ഏൻ അവറെ ഇടേൽ ചെയ്യാതവോയപ്പെ അവറെ കുത്തക്കാറാ ആകാപ്പോവനായെ; ഒണ്ണാ അവറെ ഇപ്പെ അരിശുകങ്കാടെ കാണുകേം എൻകാക്കും എൻ തകപ്പൻകാക്കും വുറോതമായ് ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനെ.
ആളുകെ എന്നെ നമ്പാത്തനാലെ പാപമപ്പത്തീം
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തിലെ അതികാരം കിടയാതവോയപ്പെ നിനക്ക് എന്നേത്തിൽ ഏളതൊരു അതികാരമും നാപ്പോവനായെ. അതുനാലെ എന്നെ നിൻ കയ്യിൽ ഏത്തു തന്തവൻ വൻ പാപിതാൻ.”
ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “നിങ്കാക്ക് പാരുവനാതെ ഇരുന്തപ്പെ നിങ്കാക്ക് പാപം നാപ്പോവനായെ; ഒണ്ണാ എങ്കാക്ക് പാരുവെ ഒള്ളതൊൺ ചൊന്നതുനാലെ നിങ്കളിലെ പാപം ഇപ്പണും നിലെ നിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മാനടവൻ തെയ്വമെ തിക്കിനാതിരുന്തെ കാലത്തിൽ ചെയ്യതെ തെയ്വം നിനയാത്ത് ഒണ്ണാ ഇപ്പെ എല്ലാ ഇടത്തിലും എല്ലാ മനിശെ മാനടവനും ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനം തിരുപ്പോണും ഒൺ തെയ്വം കൽപ്പിച്ചിരുക്കിനെ.
കരുത്താവ് എകത്തവനൊണ്ണും അവൻ മകിമെ എപ്പേരുപ്പട്ടതൊണ്ണും നങ്കെ കണ്ണാരെ കാൺമ്പേക്ക് മുടിയാത്ത്; ഒണ്ണാ അവൻ പടച്ചെ വാനം പൂമി അത്തിൽ ഒള്ളതുകാടയെല്ലാം നങ്കെ കാണവോളെ അവൻ എപ്പേരുപ്പട്ടവൻ ഒൺ കാൺമ്പേക്കാകും. അതുനാലെ അവനെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ചൊല്ലി തപ്പിക്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്.
അതുനാലെ ഇകത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനവനാനെ നീ വോറെ വേരാളെ കുത്തം വിതിക്കിനതീ? നീ വോറെ വേരാളെ കുത്തമെ വിതിക്കിനതുവോലെ തെയ്വമും നിന്നെ കുത്തം വിതിക്കും; അതുനാലെ നീ ആരായിരുന്താലും അത്തിലിരുന്ത് തപ്പിക്കേക്ക് നിനക്ക് മുടിയാത്ത്.
അതുനാലെ ഒരാക്ക് നൽമെ ചെയ്കേക്ക് തിക്കിനൊള്ളപ്പണും അവൻ അതെ ചെയ്യാതവോയേ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് അത് പാപം താൻ.
വുടുതൽ കിടച്ചവേരാവോലെ പിശേൻ. ഒണ്ണാലും ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ തെയ്വത്തിലെ പണ്ണക്കാറായ് നടേൻ.