10 ഏൻ തകപ്പനിലും തകപ്പൻ എന്നിലും താൻ ഒൺ നീ നമ്പാത്തതീ? ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നതെല്ലാം ഏൻ എൻ പിരിയത്താലെ നാത്തെ പിന്നയോ തകപ്പൻതാൻ എന്നിൽ ഇരുന്ത് ഉടയാ വേലയെ ചെയ്യിനത്.
ഏനും തകപ്പനും ഒരേ ഒൺതാൻ.”
ഏൻ അതുകാടെ ചെയ്യിനതൊണ്ണാ എന്നെ നമ്പാതെ ഇരുന്താലും തകപ്പൻ എന്നേത്തിലും ഏൻ തകപ്പനിലും ഒണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകേം വുളങ്കുകേം ചെയ്യിളത്തുക്ക് ഏൻ ചെയ്യെ അരിശുകങ്കാട്ടിൽ നമ്പിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഉശിരോടിരുക്കുകേം എന്നെ നമ്പുകേം ചെയ്യിനവൻ ഒരുനാളും ചാകാത്ത്; ഇതെ നീ നമ്പിനതീ മാർത്തെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ചൊന്തമായ് ഒണ്ണാം ചൊല്ലിയതില്ലെ; എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ തകപ്പൻതാൻ ഏൻ എന്തെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും അതെ എകനെ ചൊല്ലോണും ഒണ്ണും എനക്ക് കൽപ്പനെ തന്തിരുക്കിനത്.
ഏൻ തകപ്പനിലും തകപ്പൻ എന്നിലും താൻ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നതെ നമ്പിൻ; അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ ഏൻ ചെയ്യിനെ അരിശുകങ്കാടുനാലെ എന്നേത്തിൽ നമ്പിൻ.
ഏൻ എൻ തകപ്പനിലും നിങ്കെ എന്നിലും ഏൻ നിങ്കളിലുംതാൻ ഒൺ അന്നാളേക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാകും.
എൻകാൽ ആത്തിരം നാത്തവൻ എൻ പേച്ച് വാത്തെ മീരി നടക്കും; നിങ്കെ കോക്കിനെ ഇം പേച്ച് വാത്തകാട് എന്നതില്ലെ എൻ തകപ്പൻ ചൊൽതാൻ.
എന്തൊണ്ണാ നീ എനക്ക് തന്തെ വശനം ഏൻ അവറാത്തുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുകേം അവറെ അതെ ഏത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യെ; ചത്തിയമാ ഏൻ നിൻകാൽ നുൺ വന്തെ ഒണ്ണും നീ എന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ ഒണ്ണും അവറെ നമ്പി ഇരുക്കിനെ.
ഒരു റാവ് അവൻ ഏശുവുകാക്ക് പോയ്, “റബീ, നീ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ഒരു വാത്തിയാരുതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; തെയ്വം കൂട്ടത്തിൽ നാതവോയേ നീ ചെയ്യിനെ ഇകത്തെ അടകാളമെ ചെയ്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “എൻ തകപ്പൻ ഉണ്ണേക്ക് വരേക്കും ഉടയാ വേലെ ചെയ്കിട്ടിരുക്കിനെ; ഏനും വേലേ ചെയ്കിട്ടിരുക്കിനെ.”
ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഉടയാ തകപ്പൻ ചെയ് കാണതല്ലാതെ മകനുക്ക് ചൊന്തമായ് ഒണ്ണാം ചെയ്കേക്ക് മുടിയാത്ത്; അതുനാലെ തകപ്പൻ ചെയ്യിനതയെല്ലാം മകനും അതേവോലെ ചെയ്യിനെ.
ഏശു അവറാത്തുകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “എൻ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കൽ എന്നതില്ലെ, എന്നെ കടത്തിവുട്ടാ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കല്താൻ.
അമ്പോളെ, “നിങ്കെ മനിശൻ മകനെ മീത്തുക്ക് എത്തിയോഞ്ച് ഏൻ താൻ അവൻ ഒണ്ണും ഏൻ ചൊന്തമാ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതെ തകപ്പൻ എനക്ക് പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലെ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ ഒണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാകും.
തകപ്പൻകാൽ നുൺ കണ്ടിരുക്കിനതെ ഏൻ ചൊന്നെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ തകപ്പൻകാൽ നുൺ കേട്ട് ഇരുക്കിനതെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ കേട്ട് ഇരുക്കിനെ ചത്തിയമെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ മനിശനാനെ എന്നെ നിങ്കെ കൊൽകേക്ക് നോക്കിനെ; ഒണ്ണാ അബുറാകാമ് അകനെ ചെയ്യതില്ലയേ?
നശരായൻ ഏശുവെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിലും ചക്കിതീലും അവിശേകമെ ചെയ്യെ; തെയ്വം അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുന്തനാലെ അവൻ നൻമയെ ചെയ്യും; മുനി പുടിച്ചവേരാക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും എല്ലാ പണ്ണേക്കും പോയെ.
മനിശെ മാനടവൻകാട് തെയ്വത്തുക്ക് എതിരായ് ചെയ്യെ പാപമെ കണക്കിടാതെ തെയ്വം അവറളെ കിരിശ്ത്തുവിൽ ഉടയാകാക്ക് നിരപ്പിച്ചുകിട്ടേയിരുക്കിനെ. മനിശെ മാനടവൻകാടെ തെയ്വമും മത്തും നിരപ്പിക്കേക്കൊള്ളെ ചേതി എങ്കകാൽ ഏത്തു തന്തിരുക്കിനെ.
അവനുക്ക് ഒള്ളതുകാട് മുച്ചൂടും കിരിശ്ത്തുവിൽ പിശയ്ക്കെ വയ്ക്കിളത്തുക്ക് തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമൊണ്ടായെ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് വേണ്ടതാനെ എല്ലാ കുണമും കിരിശ്ത്തുവിലെ ഉടമ്പിൽ താനേ ഇരുക്കിനത്.
അകനെ ഏശുവെ ചൊല്ലി മൂണ് കാരിയം ശാച്ചിയമെ ചൊന്നെ.