31 അവൻ പോയോഞ്ച് ഏശു അവറകാൽ, “ഇപ്പെ മനിശൻ മകൻ മകത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ; തെയ്വമും അവനിൽ മകത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എനക്കൊരു ചരിയാനെ കറുമമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ; അതെ ഏത്തെടുക്കിനതുവരേക്ക് ഏൻ നെരുങ്കികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.
ഏശുവുക്ക് ഇതെ കേട്ടവോളെ, “ഇം നോയ് ചാവോടെ മുടീകേക്കില്ലെ, പിന്നെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകനുക്ക് മകത്തം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “മനിശെ മകൻ പളപളയൊൺ മകിമപ്പടുകേക്കൊള്ളെ നേരം വന്തിരുക്കിനെ.
‘തകപ്പനേ, നിൻ നാമം മകിമപ്പടട്ടെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം മേലോകത്തിൽ നുൺ, “ഏൻ മകിമപ്പടുത്തിയിരുക്കിനെ ഇനീം മകിമപ്പടുത്തും” ഒൺ ഒരു ഒച്ചെ ഒണ്ടായെ.
മകൻ തകപ്പനെ മകത്തപ്പടുത്തിളത്തുക്ക് നിങ്കെ എൻ നാമത്തിൽ കോക്കിനതെ എല്ലാം ഏൻ ചെയ് തരും.
ഏൻ ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കാക്ക് വിളക്കമായ്ക്കി തരിനതിലിരുന്ത് അവൻ എന്നെ മകിമപ്പടുത്തും.
ഉടയാളേത്തിൽ നമ്പുനവേരാക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ ആത്തുമാവെ പത്തിതാൻ അവൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയത്; എന്തൊണ്ണാ അതുവരേക്ക് ഏശു മകിമപ്പടാതിരുന്തനാലെ ആത്തുമാവെ ആരുക്കും കൊടുത്തിരുന്തതില്ലെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
അബുറാകാമിലെ തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമും ആനെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം ഉടയാ ഏവൽക്കാറനാനെ ഏശുവെ മകിമപ്പടുത്തിയെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ അവനെ അതികാരികെ കയ്യിൽ പുടിച്ച് കൊടുത്തെ. പീലാത്തോശ് അവനെ മത്തം വുട്ടാകേക്ക് നിനച്ചെ; അപ്പണും നിങ്കെ പീലാത്തോശുകാൽ വച്ചും പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
എന്തൊണ്ണാ എല്ലാ കാരിയങ്കാടും തെയ്വം നിനച്ചപടീക്കും തീരുമാനത്തിലും താൻ നടക്കിനത്; ഉടയാ തീരുമാനംവോലെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പിശയ്ക്കിളത്തുക്കും പങ്കാളികയാളത്തുക്കും താൻ അവൻ നങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്തത്.
കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ നങ്കളെ അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഉശിരെ തന്ത് എത്തി മേലോകത്തിൽ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുത്തിയത്.
അതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ അറിവെ ഇപ്പെ മേലോകത്തിൽ മറഞ്ചിരുക്കിനെ എല്ലാ ചക്കിതികാട്ടുക്കും എല്ലാ അതികാരങ്കാട്ടുക്കും ശവനാലെ വെളിപ്പടുത്തിയിരുക്കിനെ.
എല്ലാ മാനടവനും “ഏശു കിരിശ്ത്തുതാൻ കരുത്താവു” ഒൺ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ മകിമേക്കുചൂട്ടി ഏത്തു ചൊല്ലുകേം ചെയ്യും.
കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തുകേം അവനുക്ക് മകിമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ തെയ്വമെ അവൻനാലെ നിങ്കെ നമ്പുനെ. അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കേം ആശേം തെയ്വത്തിൽ വച്ചിരുക്കിനെ.
ഏശുവെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ നിങ്കളെ നിച്ചം കെട്ടവേരായൊൺ ചൊല്ലിയാലും അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പിൽ പിശയ്ക്കോണും. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ കാരിയമെ കണ്ടു ഏശു വരുനെ നാളിൽ തെയ്വത്തുക്ക് അവറെ മകിമെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് ഇടവരും.
ഒരാക്കു വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ അവൻ തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലട്ടെ. വോറൊരാക്ക് ഏവലെ ചെയ്കേക്ക് വരം കിടച്ചതൊണ്ണാ തെയ്വം കൊടുത്തെ തകിതിവോലെ ചെയ്യട്ടെ. അകനെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും ഏശുകിരിശ്ത്തുനാലെ തെയ്വ നാമം മകിമപ്പടുകേക്ക് ഇടെവരും. മകിമേം ചക്കിതീം എണ്ണെണ്ണേക്കും അവനുക്കൊള്ളതുതാൻ. ആമേൻ.