30 അപ്പമെ വായ്ങ്കവോളയേ ഊതാ അങ്കെ വുട്ടുപോയെ, ഇത് നടന്തത് റാവുതാൻ.
ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഇത് ഇരുട്ടിലെ അതികാരമൊള്ളെ നിങ്കെ നേരം താൻ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ഇം അപ്പെ കശണമെ മുയ്ക്കി ആരുക്കു കൊടുക്കിനതോ അവൻതാൻ” ഒൺ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അം അപ്പെ കശണം മുയ്ക്കി ശീമോൻ ഇശ്ക്കരിയോത്താവ് മകനാനെ ഊതാശുക്ക് കൊടുത്തെ.
വോറെ വേരാളെ കൊൽകേക്ക് അവറെ ഇപ്പണും നോയ്ക്കികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.