24 ശീമോൻ പത്തിരോശ് അം ശിശിയൻകാൽ കയ് പാശേൽ, “അവൻ ആരെചൊല്ലിനേ ചൊല്ലിയത്” ഒൺ കോപ്പേക്ക് ചൊല്ലിയെ.
തൊപ്പനേരമോഞ്ച് അവൻ പുറത്തുക്ക് വന്തവോളെ അവറകാൽ കുരവുടുവേക്ക് അവനുക്കായതില്ലെ; അതുനാലെ അവൻ തെയ്വ ആലയത്തിൽ വച്ചി വെളിപാടെ കണ്ടതൊൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായെ; അവനുക്ക് കുരവുടുകേക്ക് കൂടാതെ ഇരുന്തനാലെ അവൻ കയ് പാശേ കാട്ടി കൊടുക്കുമെ.
അതുനാലെ ഉതവിയെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി വോറേ വള്ളത്തിലൊള്ളെ ഇണങ്കരാം കയ് പാശേ കാട്ടി വുളിച്ചെ. അവറളും വന്ത് ഇരണ്ട് വള്ളമും മുയ്ങ്കി പോളതുവോലെ മീനെ നുറച്ചെ.
ശിശിയരുകാട്ടിൽ ഏശു ആത്തിരത്തോടെ വച്ചിരുന്തെ ഒരാ ഏശുവിലെ നെഞ്ചിൽ തലേ ചാച്ച് ഇരുക്കുമെ.
അവൻ ഏശുവിലെ നെഞ്ചുക്ക് ചാഞ്ചി “കരുത്താവേ, അത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ബുറീനെ ഇരുപ്പെ അവറകാക്ക് കയ്യില് പാശേ കാട്ടി, കരുത്താവ് തനക്ക് ഇരുട്ടറേൽ ഇരുന്ത് വുടുതലയെ കൊടുത്തതെ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ; ഇതെ ആക്കോവുകാലും കരുത്താവുകാൽ നമ്പി ഇരുക്കിനവേരാകാലും ചൊൽകേക്ക് ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അവറളെ വുട്ട് വോറേ ഇടത്തുക്ക് അവൻ പോയെ.
പവുലോശ് എന്തി കയ് പാശേ കാട്ടി വണക്കമെ ചൊല്ലി, “ഇശ്രവേലിൽ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്കിനെ എകൂതരും എകൂതരല്ലാത്തെ ചാമിക്കാറാളുമെ ഏൻ ചൊന്നതെ കോളിൻ.
അത്തുക്ക് പട്ടാളത്തലവൻ അനുമതി കൊടുത്തതും പവുലോശ് പടിക്കെട്ടിൽ നുണ്ണാലെ മാനടവൻകാൽ ബുറീനെ ഇരുപ്പേക്ക് കയ്യിൽ പാശേ കാട്ടിയെ; അവറെ ബുറീനായതും പവുലോശ് എബുറായെ പാശേൽ ഇകനെ കുരവുട്ട് തുടയ്ങ്കെ.