19 ഇത് ആനത്തുക്കു മിന്നേ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ. അകനയൊണ്ണാ ഇത് നടമാനവോളെ ‘ഏനാനവൻ ഏനാനെ’ ഒൺ നിങ്കാക്ക് നമ്പുകേക്ക് ഇടയാകും.
“വരുമൊൺ ചൊല്ലിയാ നീതാനോ, അതോ എങ്കെ വോറൊരാളെ കാത്ത് ഇരുക്കിളതീ?” ഒൺ അവറനാലെ ഏശുവുകാൽ കേട്ടെ.
നോക്കിൻ, ഏൻ ഇതെ മിന്നമേ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഇത് നിങ്കാക്ക് എന്നചൊല്ലി അവറകാൽ ചൊൽവിളത്തുക്കൊള്ളെ തക്കം താൻ.
ഓകന്നാൻ അവനെ ചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊല്ലിയതെന്തൊണ്ണാ, “‘എനക്ക് പുറകോടേ ഒരാ വരിനെ; അവൻ എനക്ക് മിന്നേ ഒള്ളാനാലെ അവൻ എന്നക്കാട്ടി വലിയവൻതാൻ’ ചെന്നചൊല്ലിതാൻ ഏൻ ചൊല്ലിയത്.”
ഏൻ ചൊല്ലിയതെല്ലാം അതേവടി നടക്കും; ഏൻ ഇം ചൊല്ലിയതെല്ലാം നടക്കിനവോളെ അതെ നമ്പുകേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ നടക്കിനത്തുക്കും മിന്നേ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്.
അത് നടമാനവോളെ ഏൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ ഒൺ നിനയ്ക്കിളത്തുക്കുതാൻ ഏൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്. ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ഉണ്ടായിരുന്തെനാലെതാൻ ഏൻ ഇതെചൊല്ലി മിന്നേ ചൊല്ലാതിരുന്തത്.
ഏശു അവേകാൽ, “നിൻകാൽ കുരവുടിനെ ഏനേതാൻ മശികാ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ, “നിങ്കെ മനിശൻ മകനെ മീത്തുക്ക് എത്തിയോഞ്ച് ഏൻ താൻ അവൻ ഒണ്ണും ഏൻ ചൊന്തമാ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതെ തകപ്പൻ എനക്ക് പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലെ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ ഒണ്ണും തിക്കിലൊണ്ടാകും.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, അബുറാകാം പുറക്കിനത്തുക്കും മിന്നേയേ ‘ഏനാനവൻ ഏനാനെ’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.