10 അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “റാടിയവനുക്ക് കാലെ മട്ടുമല്ലാതെ വോറെ ഒണ്ണാം കശുവുളതില്ലെ. അവൻ ഉടമ്പ് ബൂറാ തുപ്പുറവാ ഇരുക്കിനെ; നിങ്കെ ചുത്തമാനവേരായാനെ; ഒണ്ണാ എല്ലാരുമില്ലെ.”
വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കളെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ;
ഏൻ നിങ്കളെ എല്ലാരപ്പത്തീമില്ലെ ഇതെ ചൊല്ലിയത്; ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തവേരാളെ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ ‘എൻ അപ്പമെ തിന്നവൻ എനക്ക് വുറോതമാ കുതികാലെ പൊയ്ക്കിരുക്കിനെ’ ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്ത് നടമാകേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.
അന്നേരം ശീമോൻ പത്തിരോശ്, “അകനയൊണ്ണാ, കരുത്താവേ, എൻ കാലെ മട്ടുമില്ലെ കയ്യാം തലയാം കൂടി കശുവോണുമെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയെ വാക്കുകാടുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പണേ ചുത്തമൊള്ളവേരായായിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ഒരാ കിരിശ്ത്തുവിലായാ അവൻ പുതുവൻ തിട്ടിപ്പാനെ; പശേത് നീയ്ങ്കി പുതുവൻ വന്തേയെ.
നങ്കളെ തെയ്വത്തിലെ നീതിയൊള്ളവേരായാക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി പാപമെ ചെയ്യാപ്പോയെ കിരിശ്ത്തുവിൽ തെയ്വം നങ്കെ പാപത്തിലെ കുത്തമെ ഏത്തു കൊടുത്തെ.
എൻ ഇതയത്തുക്ക് പുടിച്ചെ ഇണങ്കരേ, ഇം വാക്കുകാടെല്ലാം നങ്കാക്കൊള്ളതായതുനാലെ ഉടമ്പാം ആത്തുമാവാം ചുത്തം നാത്തതാക്കിനെ എല്ലാത്തിൽ നുണ്ണും നങ്കളമേ ചുത്തമാക്കിൻ; തെയ്വ പേടീൽ നങ്കാക്ക് മൊത്തമാ ചുത്തമാകാം.
നങ്കാക്ക് നിമതിയെ തരിനവനാനെ തെയ്വം നിങ്കളെ ബൂറാ ചുത്തമായ്ക്കി നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിങ്കളെ കളങ്കം നാത്തവേരാളായ് കാൺമ്പിളത്തുക്ക് നിങ്കെ ആത്തുമാവാം ഉശിരാം ഉടമ്പാം പാതുകാപ്പായ് വച്ചിരുക്കുകേം ചെയ്യട്ടെ.
തിന്നതാം കുടിയ്ക്കിനതാം പത്തീം ചട്ടപ്പടി കയ് കാൽ കശുവിനതപ്പത്തീം ഇകനെ പുറമേ ചെയ്കേക്കൊള്ളെ നീമം മട്ടുംതാൻ ഇതെല്ലാം. ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാളിലെ പുതുവൻ ഉടമ്പടിയെ വയ്ക്കിനവോളെ ഇതെല്ലാം നീങ്കി പോളതാൻ.
നങ്കെ എല്ലാരുക്കും പലെ കാരിയത്തിലും പാപമെ ഒണ്ടാകുമില്ലെ? നാക്ക്നാലെ തേവനാത്തെ പേച്ചെ ചൊല്ലാത്തെ ഒരു മനിശൻ എല്ലാ കാരിയത്തിലും തികഞ്ചാതാൻ. ഒരു കാരിയത്തിലും തപ്പു വാരാതെ അമ്പാളുക്ക് ഉടയാളമേ മൊത്തമാ പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുപ്പേക്കാകും.