7 അത്തുക്ക് ഏശു, “അപ്പിണെ മത്തം വുട്ടാ എൻ ഉടമ്പെ പൂത്തിടിനവോളെ ചെയ്വേക്കൊള്ളെ കാരിയത്തുക്കുതാൻ അപ്പിൺ ഇതെ ഓമ്പി വച്ചിരുന്തത്.
ഏശുവുക്ക് അതെ തിക്കിനൊണ്ടായതും അവറകാക്ക്, “പെൺമ്പുള്ളയെ അലക്കശിക്കിനത് എന്തുക്ക്? അവെ എൻകാൽ നല്ലെ കാരിയമാതാനേ ചെയ്യത്.
ചൊൾ ഇം തയിലമെ എൻ ഉടമ്പിൽ ഊത്തിയത് എൻ ചാവെ പൂത്തിടിനവോളേലെ ഒരുക്കത്തുക്കുതാൻ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ എന്തെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ, “പെൺമ്പുള്ളയെ അലക്കശിക്കിനത് എന്തുക്ക്? അവെ എൻകാൽ നല്ലെ കാരിയമാതാനേ ചെയ്യത്.
എകൂതാ തേശത്തിലെ അരമത്തിയാ ഒണ്ണെ പട്ടണക്കാറൻ താൻ ഓശേപ്പ്. അവൻ നല്ലവനും നീതിമാനും തെയ്വ രാച്ചം വരിനതെ കാത്ത് ഇരുന്താളും താൻ. അവൻ ശന്നത്തിരീം കൂട്ടക്കാറനായിരുന്തപ്പണും അവറെ എടുത്തെ തീരുമാനത്തുക്ക് ഒത്തു വന്തതില്ലെ.