25 ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും; ഒണ്ണാ ഇം ഉലകത്തിൽ ഉടയാ ഉശിരെ ഒറിഞ്ച് പോടിനവൻ തനക്ക് എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ പിശപ്പുക്കായ് അതെ കാപ്പാത്തും.
ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും; ഒണ്ണാ ഏൻനാലെ ഉടയാ ഉശിരെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ അവൻ അതെ കാപ്പാത്തും.
ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും. ആരൊണ്ണാലും ഏൻനാലെ ഉടയാ ഉശിരെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ അവൻ അതെ കാപ്പാത്തും.
ആരൊണ്ണാലും എൻ നാമത്തിൽ കൂരകാടമോ അണ്ണൻ തമ്പിയേരമോ പെയ്ങ്കാകാടമോ തായ് തന്തേരമോ പുള്ളെ കുട്ടികളയോ ഉശങ്കാടമോ വുട്ടൊറിഞ്ചാ എല്ലാം നൂറിരട്ടിയായ് കിടയ്ക്കുകേം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ അവൻ അവകാശമാക്കുകേം ചെയ്യും.
ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും; ഒണ്ണാ ഏൻനാലേം ഇം നല്ലെ ചേതിനാലേം ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ അവൻ അതെ കാപ്പാത്തും.
“നിങ്കാക്ക് എൻ ശിശിയരുകാട് ആകോണുമൊണ്ണാ, ഉടവൻ തന്താര്, തള്ളെ, പെൺ, മക്കെ, തമ്പിതമ്മാൻകാട്, തവ ഇളേവമാര്, ഉടയാ ഉശിര് ഇതുകാടക്കാട്ടീം എൻകാൽ ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും.
ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും; ഒണ്ണാ ഏൻനാലെ ഉടയാ ഉശിരെ വീയൊറീനവനെല്ലാം അതെ കാപ്പാത്തും.
ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ഉശിരെ ഏൻ വലിയതൊൺ കെവുനിയാത്തെ; അത്തുക്ക് വിലയകൂടി കൊടുക്കിനതില്ലെ; തെയ്വ പിന്നിയമൊണ്ണെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽ ഒൺ കരുത്താവ് ഏശുവുകാലിരുന്ത് കിടച്ചെ വേലയെ ഓയ്ക്കോണും ഒൺമട്ടും താൻ എനക്ക് ഇരുക്കിനത്.
അന്നേരം പവുലോശ് ഇകനെ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്തനേ ചെയ്യിനത്? നിങ്കെ ഇകനെ കോന്ത് എൻ ഇതയമെ നോക വയ്ക്കിനതീ? എരുശലേമിൽ വച്ച് എന്നെ കെട്ടി ഇടുകേക്കേയല്ലെ, കരുത്താവ് ഏശുവിലെ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി ചാവകൂടി എനക്ക് പിരിയം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പെണ്ണാകാട്ടിലെ നമ്പിക്കനാലെ ചത്തുകെട്ട് പോയെ തങ്കെ കൂരക്കാറാളെ തെയ്വം ഉശിരേത്തി അവറാത്തുക്ക് തിരുപ്പി കൊടുത്തെ. വോറേ ചിലവേരാ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തും ഒണ്ണൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽ തെയ്വമെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ കിടയ്ക്കിനെ വുടുതൽ വേണ്ടെ ഒൺ വച്ചെ.
അവറെ അവനെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തം നാലേം ഉടവുറെ ശാച്ചിയെ വശനം നാലേം നേടിയേയെ; ചാനത് വരേക്ക് ഉടവുറെ ഉശിരുകാക്ക് അക്കറേൽ ഇരുന്തതില്ലെ.