9 അത്തുക്ക് ഏശു, “ഒരു നാളേക്ക് പന്നണ്ട് മണിക്കൂർ വെളിച്ചം ഒള്ളതേ? പകൽ നേരത്തിൽ നടക്കിനവേരാ ഇം ഉലകത്തിലെ വെളിച്ചമെ കാണനാലെ പുടച്ച് ബൂശിനതില്ലെ.
ഒണ്ണാ റാവ് നടക്കിനവനോ അവനിൽ വെളിച്ചം നാത്തനാലെ പുടച്ച് ബൂശിനെ.”
പിന്നെ ഏശു അവറകാൽ, “ഇനി കൊഞ്ചകാലം മട്ടും വെളിച്ചം നിങ്കെ ഇടേൽ ഇരുക്കും; ഇരുട്ടു നിങ്കളെ പുടിയാതിരുക്കേക്ക് നിങ്കാക്ക് വെളിച്ചമൊള്ളെ കാലം വരേക്ക് നടാൻ. ഇരുട്ടിൽ നടക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഏടേക്ക് പോനതൊൺ തിക്കിലെ.
എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ വേലെ പകലൊളെള കാലം വരേക്ക് നങ്കെ ചെയ്യവേണ്ടി ഇരുക്കിനെ; ആരുക്കും ഒണ്ണാം ചെയ്കേക്ക് കൂടാത്തെ റാവ് വരിനെ.
ഏശുവെ നമ്പുനെ അണ്ണൻ തമ്പിയേരുകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനവൻ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്ക്കിനെ; അകത്തവൻ പാപത്തിൽ ബൂശുകയോ വോറാളുകളെ പാപത്തിൽ ബൂത്തുകയോ ചെയ്വേക്കൊള്ളതൊണ്ണും കാണാത്ത്.