43 ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഏശു, “ലാശരേ, പുറത്തുക്ക് വര്” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ ചരിയാനത്തിൽ അരണ്ട്, “ചെൻ ആര്? കാത്തും അലേം കൂടി ചെൻ ചൊല്ലെ കോക്കിനെ” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ.
എപ്പണും ഏൻ കേണു കോക്കിനതെ നീ കോക്കിനെ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീതാൻ എന്നെ കടത്തിവുട്ടത് ഒൺ ചുത്തുകോടും നിക്കിനെ ആളുകെ നമ്പുകേക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ചത്താ പുറത്തുക്ക് വന്തെ; അവൻ കാലാം കയ്യാം തുണീൽ കെട്ടീം മുകറെ ചീലമുണ്ടിൽ മൂടീം വച്ചിരുക്കുമെ. “അവൻ കെട്ടെ പിരിച്ചിവുടിൻ; അവൻ പോകട്ടെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
ചത്തവേരാളിൽനുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ ലാശര് പിശച്ചിരുന്തെ ബെതാനിയാവുക്ക് ഏശു പെശകാ പെരുനാളുക്കും ആറുനാ മിന്നേ പോയെ.
അന്നേരം എകൂതരുകാട്ടിലെ ഒരു വലിയെ കൂട്ടമാളുകെ ഏശു അങ്ക് ഒണ്ടോൺ അറിഞ്ച് കേട്ട് അവനെ കാൺമ്പേക്ക് മട്ടുമില്ലെ, ഏശു ചത്തവേരാളിൽനുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ ലാശരെ കാൺമ്പേക്കുചൂട്ടീം അങ്ക് കൂടി വന്തെ.
അതെ കണ്ടാലെ പത്തിരോശ് മാനടവൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, ഇശ്രവേലിലവേരാളേ, ഇതെ കണ്ട് എന്തുക്ക് നിങ്കെ വെരുണ്ട് ഇകനെ എങ്കളെ വുറയ്ക്കെ വുറയ്ക്കെ നോക്കിനത്? ഇത് എങ്കെ ചക്കിതിയാലയോ എങ്കെ ചാമിക്കാറാ ആയനാലയോ നാത്തെ ചെന്നെ നടപ്പേക്ക് ആയ്ക്കത്.
അന്നേരം പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “വെള്ളിയാം തങ്കമാം തരുകേക്ക് എൻകാൽ നാത്തെ; എനക്ക് ഇരുക്കിനതെ ഏൻ നിനക്ക് തരിനെ; നശരായനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ എന്തി നടാ” ഒണ്ണെ.
പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “അയിനയാശേ, ഏശുകിരിശ്ത്തു നിനക്കിപ്പെ ചുകമെ തരിനെ; എന്തി നീയേ നിനക്ക് കിടപ്പേക്കൊള്ളെ പായ് പരമ്പെ ഇട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ അവൻ എന്തിയെ.
പത്തിരോശ് അവറളെ എല്ലാം പുറത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടാലെ മുട്ടക്കുത്തി നുൺ വായാതി ചാവുകാക്ക് തിരുമ്പി നോയ്ക്കാലെ, “തവീതാളേ എന്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അവെ കണ്ണെ തുറന്ത് പത്തിരോശെ കണ്ട് എന്തി ഇരുന്തെ.