41 അന്നേരം അവറെ കല്ലെ എടുത്തു മാത്തിയെ. പിന്നെ ഏശു മീത്തുക്ക് നോയ്ക്കി, “തകപ്പനേ, നീ ഏൻ കേണെ കേൾവിയെ കേട്ടതുനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അം നേരത്തിലെ ഏശു ചൊല്ലിയത് എകനയൊണ്ണാ, “‘മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അന്താൻ തകപ്പനേ, ഇകനെ ചെയ്വെ നിനക്ക് പിരിയമൊണ്ടായതേ.’
പാറേൽ വെട്ടെ വച്ചെ ഉടയാ പുതുവൻ കല്ലറേൽ വച്ചെ. പിന്നെ കല്ലറെ വാതൽകാൽ ഒരു ചരിയാനെ കല്ലാം ഉരുട്ടിവച്ച് പോയെ.
ഓശേപ്പ് പിണമെ തിരയ്ക്കിനെ വെള്ളെ തുണിയെ വായ്ങ്കി കുടത്ത് ഏശു പിണമെ ഉറയ്ക്കാലെ കുടത്തെ വെള്ള തുണീൽ പൊതിഞ്ച് എടുത്തു കൊണ്ടേയ് പാറേൽ വെട്ടിയെ മടേൽ വച്ചെ. മടേലെ വായ്കാൽ ചരിയാനെ ഒരു കല്ലാം ഉരുട്ടി വച്ചെ.
അന്നേരം ഏശു തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ പിരിയമോറി ചൊല്ലിയത്, “മേലോകത്തുക്കും പൂമീക്കും കരുത്താവാനെ എൻ തകപ്പനേ, നീ അറിവാളികേക്കും പടിപ്പൊള്ളവേരാക്കും ഇം കാരിയങ്കാടെ മറച്ച് വയ്ക്കുകേം കുഞ്ചിക്കാട്ടുക്ക് വെളിപ്പടുത്തുകേം ചെയ്യെ. അന്താൻ തകപ്പനേ, ഇകനെ ചെയ്വെ നിനക്ക് പിരിയമൊണ്ടായനാലെ ഏൻ നിന്നെ മകിമപ്പടുത്തിനെ.”
ഒണ്ണാ കരമെ പിരിക്കിനാളോ തുലേൽ നുൺ മേലോകത്തുക്ക് നോക്കുകേക്ക് കൂടി തുനിയാതെ ചങ്കുക്കടിച്ച്, ‘തെയ്വമേ, ഇം പാപിയാനെ എൻകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മടേലെ വാതലുകാൽ നുൺ കല്ലെ ഉരുട്ടി മാത്തിയിരുക്കിനതായ് അവറെ കണ്ടെ.
ഇപ്പണും നീ തെയ്വത്തുകാൽ എന്തെ കേട്ടാലും അവൻ നിനക്ക് തരും ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ഇതയെല്ലാം ചൊല്ലിയോഞ്ച് മേലോകമെ നോയ്ക്കി വായാതി ചൊല്ലിയത് എന്തൊണ്ണാ, “തകപ്പനേ, നേരം കിട്ടെ തട്ടെ ആയേയെ; നിൻ മകൻ നിന്നെ മകിമപ്പടുത്തുകേക്ക് നിൻ മകനെ മകിമപ്പടുത്തോണുമെ.
വാരത്തിലെ മുതനാൾ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് മക്ത്തലനക്കാറത്തി മറിയ കല്ലറേകാക്ക് പോയവോളെ, കല്ലറേലെ വായ്കാൽ ചാരി വച്ചിരുന്തെ കൽ മാറി ഇരുക്കിനതെ കണ്ടെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചിരുന്തെ തേവാനോശ് മേലോകത്തുക്ക് നോയ്ക്ക് തകത്തകെ നിക്കിനെ തെയ്വ മകത്തമാം തെയ്വത്തുക്ക് വലത്തക്കോട് ഏശു നിക്കിനതാം കണ്ടെ.
നിങ്കെ ഒണ്ണാം നിനച്ച് കവലയടയാതേൻ; ഏളെ നിലേലും നിങ്കാക്ക് തേവയാനതുകാടെ ചോത്തിരത്തോടെ വായാതി തെയ്വത്തുകാക്ക് ഒപ്പണയ്ക്കിളതാൻ വേണ്ടത്.