32 ഏശു ഇരുന്താൻ മറിയാവ് വന്തവോളെ അവെ അവൻ കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, നീ ഇങ്ക് ഇരുന്തതായെപ്പെ എൻ തമ്പി ചാകാപ്പോവനായെ” ഒൺ ചൊല്ലി കോന്തെ.
അവൻ ഏശുവിലെ കാലുക്ക് ബൂന്ത് വണയ്ങ്കി നണ്ണിയെ ചൊല്ലിയെ; അവൻ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ താൻ.
ഇതെ കണ്ടാലെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഏശു കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, ഏൻ പാപിയാനെ മനിശൻനാലെ നീ എന്ന വുട്ടെ പോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവ്വോളെ എകൂതാ പള്ളീലെ മൂപ്പൻ ആയിരോശ് ഒണ്ണാ വന്ത് ഏശുവ് കാലുക്ക് ബൂന്ത് എൻ കൂരേക്ക് വരാമീ ഒൺ കെഞ്ചി കേട്ടെ.
ഇം മറിയാവുതാൻ കരുത്താവെ തയിലമെ തേച്ച് ഉടയാ തലമുടീൽ അവൻ കാലെ തുടച്ചത്. ചങ്കട്ടമായ് കിടന്തെ ലാശര് അപ്പിൺ ആങ്കിളതാൻ.
മാർത്തെ ഏശുവുകാൽ: “കരുത്താവേ, നീ ഇങ്ക് ഇരുന്തതായപ്പെ എൻ തമ്പി ചാകാപ്പോവനായെ.
ഒണ്ണാ ചിലെ ആളുകെ ചൊല്ലിയത്, “കുരുടനുക്ക് പാരുവെ കൊടുത്തെ ചെന്നുക്ക് ലാശരെ ചാവിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് കൂടാത്തീ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ശിപായി ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, എൻ പുളെള ചാനത്തുക്ക് മിന്നേ വന്തതായപ്പെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇതെ കാണുകേം കോക്കുകേം ചെയ്യെ ഓകന്നാൻ ഒണ്ണെ ഏൻ താനെ. കോക്കയും കാൺങ്കയും ചെയ്യോഞ്ച് അതെ എനക്ക് കാട്ടിതന്തെ തൂതൻ കാൽകാൽ നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ.
നാല് ചീവികാടും “ആമേൻ” ഒൺ ചൊല്ലുകേം മൂപ്പരുകാട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് കുമിടെ വാങ്കുകേം ചെയ്യെ.
എടുത്തപ്പെ നാല് ചീവാതികാടും ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കുഞ്ചി ആട്ടുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ. ഒവ്വൊരാളും ഓരോരോ വീണയാം തെയ്വ മക്കെ വായാത്തുകയാനെ തൂപം നുറഞ്ചെ പൊൻ കുടങ്കാടാം പുടിച്ചിരുന്തെ.