28 ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് അവെ തിരുമ്പി പോയ് ഉടയാ തവെ മറിയാവെ വുളിച്ച്, “എശമാനൻ ഇങ്ക് വന്തിരുക്കിനെ; നിന്നെ വുളിക്കിനെ” ഒൺ വോറാരും കോളാതെ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ ഇന്നയാൾകാൽ പോയ്, ‘എനക്ക് നേരമായേയെ; ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും നിൻ കൂരേൽ പെശകാ തീനെ തിന്നും ഒൺ എശമാനൻ ചൊന്നെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതെ കേട്ടതും ഏശു അവുടെ നുണ്ണാപ്പിലെ “അവാളേ വുളീ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് അവറെ കൺ തോണാത്താളെ വുളിച്ചാലെ, “പേടിയാതെ, എന്തി വര്, അവൻ നിന്നെ വുളിക്കിനെ” ഒൺ കൺ തോണാത്താളെ വുളിച്ചെ.
അവനുക്ക് പുറകോടേ പോ; അവൻ ഏളെ കൂരേൽ ഓറിനതോ അം കൂരെ ഉടയാകാൽ, ‘എനക്ക് ശിശിയരും മത്തും പെശകാ തിൻബേക്ക് ഇടം ഏടെ ഒൺ എശമാനൻ കോക്കിനെ’ ഒൺ ചൊൽ.
അങ്ക് പോയ് അം കൂരെ ഉടയാകാൽ, ‘ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും പെശകാ തിൻബേക്ക് ഇടം ഏടെ? ഒൺ എശമാനൻ കോക്കിനെ’ ഒൺ ചൊൽ.
അപ്പണേ അന്തിരയോശ് ഉടയാ തമ്മേനാനെ ശീമോനെ കണ്ടു പുടിച്ച് അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ കിരിശ്ത്തു ഒൺ ചൊന്നെ മശികായെ കണ്ടു പുടിച്ചേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിലിപ്പോശ് നതാനിയേലെ കണ്ടാലെ അവൻകാക്ക്, “മോശേലെ നായപുറമാണത്തിലും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ പൊത്തകങ്കാട്ടിലും എളുതി വച്ചിരുക്കിനെ ഓശേപ്പു മകനാനെ നശരത്തുകാറൻ ഏശുവെ എങ്കെ കണ്ടു പുടിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവനുക്ക് വാതൽ കാവൽക്കാറൻ വാതലെ തുറന്ത് കൊടുക്കും; ആടുകാട് അവനിലെ ഒച്ചേ കോക്കുകേം ചെയ്യിനെ; അവൻ ഉടയാ ആടുകാടെ പേരെ ചൊല്ലി വുളിച്ച് കൊണ്ടോനെ.
ഏശു വരിനെ ഒൺ കേട്ടവോളെ മാർത്തെ അവനെ കാൺമ്പേക്ക് പോയെ; മറിയാവ് കൂരേലേ ഇരുന്തെ.
അവെ ഇതെ കേട്ടവടിയെ എന്തി അവൻകാക്ക് പോയെ.
അതുവരേക്ക് ഏശു കൂറാക്ക് ഓറാതെ മാർത്തെ അവനെ കണ്ടെ പണ്ണേലെ നിക്കുമെ.
“നിങ്കെ എന്നെ റബീ ഒണ്ണും കരുത്താവ് ഒണ്ണും വുളിയ്ക്കിനെ; ഏൻ അകനെ ആയനാലെ നിങ്കെ ചൊന്നത് ചരിതാൻ.
അന്നേരം ഏശു അപ്പിണെ “മറിയേ” ഒൺ വുളിച്ചെ. അവെ തിരുമ്പി “റബൂനി” ഒൺ എബുറായെ പാശേൽ വായെ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “എശമാനൻ” ഒൺതാൻ പൊരുൾ.
അന്നേരം ഏശു ചരിയാനെ അക്കറേൽ വച്ചിരുന്തെ ശിശിയൻ പത്തിരോശുകാക്ക്, “അത് കരുത്താവുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. “അത് കരുത്താവുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയതെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് കേട്ടവോളയെ താൻ ഉരിഞ്ച് വച്ചിരുന്തെ തുണിയെ അരേക്ക് ചുത്തി തണ്ണീക്ക് തത്തിയെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പെ ചെയ്യിനതുവോലെ അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും തയിരിയപ്പടുത്തുകേം ഉതവിയെ ചെയ്യുകേം ചെയ്യോണും.
അതുനാലെ ചോന്തെ കയ്യെ പൊക്കിൻ പിലംനാത്തെ കാലെ ചക്കിതി പടുത്തിൻ.