15 “നിങ്കളെ ചൊല്ലി നിനയ്ക്കിനവോളെ ഏൻ അങ്ക് നാപ്പോയനാലെ പിരിയമടേനെ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കാക്ക് നമ്പുകേക്ക് ആകുമില്ലെ; നങ്കെ അവൻകാക്ക് പോകാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“ലാശര് ചത്തേയെ” ഒൺ അന്നേരം ഏശു വിളക്കമായ് ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ തിതിമോശ് ഒൺ പേരൊളെള തോമശ് വോറേ ശിശിയരുകാൽ, “അവനും മത്തും ചാകേക്ക് നങ്കളും പോകാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവുക്ക് ഇതെ കേട്ടവോളെ, “ഇം നോയ് ചാവോടെ മുടീകേക്കില്ലെ, പിന്നെ തെയ്വത്തിലെ മകത്തത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകനുക്ക് മകത്തം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ഇം ഒച്ചെ ഒണ്ടായത് എനക്കുചൂട്ടിനാത്തെ നിങ്കെ നൽമേക്കുതാൻ.
അവറളും ചത്തിയത്തിൽ ചുത്തമാകിളത്തുക്ക് അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി ഏനും എന്നമേ ചുത്തമാക്കിനെ.
ഏശു ഇതെ ഉടയാളിലെ മുതെ അടകാളമായ് കെലീലേലെ കാനാവിൽ വച്ച് ചെയ്യെ; അവൻ അങ്ക് വച്ചി ഉടയാളിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ശിശിയരുകാട് അവനിൽ നമ്പുകേം ചെയ്യെ.
ഇതെല്ലാം നിങ്കെ നൽമേക്കും കനേമാളുകേക്ക് ഇരക്കം കിടയ്ക്കിളത്തുക്കും അകനെ തെയ്വ മകത്തത്തുക്കുചൂട്ടി അവറളിൽ നുൺ നണ്ണി നുറഞ്ച് കവീകേക്കും ഇടയാകും.
അതുനാലെ കിരിശ്ത്തുഏശുവുനാലെ കിടയ്ക്കിനെ രച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പ് കൂട്ടത്തിൽ തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാക്ക് കിടയ്ക്കിളത്തുക്ക് താൻ ഏൻ ഇതുകാടയെല്ലാം പൊറുക്കിനത്.
നിങ്കാക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരൊണ്ടൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടാളത്തുക്കുചൂട്ടി താൻ തെയ്വ മകൻ നാമത്തിൽ നമ്പുനെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇതെ എളുതിയിരുക്കിനത്.