35 തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് എപ്പണും ചത്തിയം താൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. തെയ്വത്തിലെ വശനം കിടച്ചവേരാളെ തെയ്വം തേവാതികാടൊൺ വുളിച്ചിരുക്കിനതാനെ?
വാനമും പൂമീം മാറിപോകും; ഒണ്ണാ എൻ വശനം ഒരു കാലത്തിലും മാറാത്ത്.
അവനെ ശിലുവേൽ തറച്ചോഞ്ച് അവറെ കുറിയിട്ട് ഏശു തുണിയെ പയ്ങ്കെടുത്തെ.
വാനമും പൂമീം മാഞ്ച് പോയാലും നായപുറമാണത്തിലെ ഒരു ചുറിയെ കാരിയങ്കൂടീം അത് ഉന്നം വച്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാട് നടകാതെ മാഞ്ച് പോകാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് മെച്ചക്കമാ ചൊന്നെ.
ഒണ്ണാ മോശേലെ നായപുറമാണത്തിലെ അച്ചരത്തിലെ ഒരു വള്ളിയൊണ്ണാലും പുള്ളി ഒണ്ണാലും നാതയാനതക്കാട്ടി വാനമും പൂമീം മാഞ്ച് പോനത് എളുപ്പം.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “‘നിങ്കെ തേവാതികാടുതാൻ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ’ ഒൺ നിങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?
അകനയൊണ്ണാ തകപ്പൻ പുറിച്ചെടുത്ത് ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടെ എന്നെ ‘ഏൻ തെയ്വ മകൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ നീ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നെ ഒൺ ചൊല്ലി നിങ്കെ എന്നെ കുത്തമെ ചൊന്നതീ?
അതോഞ്ച് എല്ലാം മുടിഞ്ചേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായാലെ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് നടമാകേക്കുചൂട്ടി, “എനക്ക് തണ്ണി തവിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“മാളേ, ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുത്തെ ഊതാശെചൊല്ലി താവീത് തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ പലകേൽ പാടിയെ തെയ്വ വശനം നടമാകോണുമൊൺതാൻ.
അതികാരികളെ തെയ്വം നീമിച്ചിരുക്കിനനാലെ നങ്കെ അവറാത്തുക്ക് കീൾപ്പട്ട് ഇരുക്കോണും.