34 അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “‘നിങ്കെ തേവാതികാടുതാൻ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ’ ഒൺ നിങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?
തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് എപ്പണും ചത്തിയം താൻ ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. തെയ്വത്തിലെ വശനം കിടച്ചവേരാളെ തെയ്വം തേവാതികാടൊൺ വുളിച്ചിരുക്കിനതാനെ?
അന്നേരം മാനടവൻകാട് അവൻകാക്ക്, കിരിശ്ത്തു എണ്ണേക്കും ഉശിരോടിരുക്കും ഒൺതാൻ എങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ നുൺ വാശിച്ച് കേട്ട് ഇരുക്കിനത്; അകനയൊണ്ണാ മനിശൻ മകൻ ഉശിരോറി എന്തോണും ഒൺ ചൊൽകേക്ക് നിനക്ക് എകനെ മുടിയും? ആരുനേ മനിശൻ മകൻ? ഒൺ കേട്ടെ.
‘ഒരു കാരണമും നാതെ എൻകാൽ വുറോതമായെ’ ഒൺ അവറെ നായപുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെല്ലാം നടമാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇത്.
നിങ്കെ നീമത്തിലേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ ഇരണ്ടാ ഒരേ കാരിയമമേ ചൊല്ലിയാ അത് ചത്തിയം താൻ ഒൺ.
മോശേലെ നായപുറമാണത്തിൽ ഇകനെ എളുതിയിരുക്കിനെ, “വോറേ പാശയോടേം പരതേശികെ വായോടേം ഏൻ ഇം മാനടവൻകാക്ക് കുരവുടും; ഒണ്ണാലും അവറെ എൻ ചൊല്ലെ കോളാത്ത് ഒൺ കരുത്താവ് വെളിപ്പടുത്തി തരിനെ.”