33 “ഇതുനാലെ ഒണ്ണുമില്ലെ എങ്കെ നിന്നെ കല്ലെ ഒറീനത്, ഒണ്ണാ നീ ഒരു പുശു മനിശനായിരുക്കയിലേ നിന്നമേ തെയ്വമൊൺ അവകാശപ്പട്ട് തെയ്വ കുത്തമെ ചൊന്നതുനാലതാൻ” ഒൺ എകൂതരുകാട് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
എകൂതര് അവനുക്ക് ചുത്തുകോടും കൂടി വന്താലെ, “നീ എത്തിനെ നാൾ എങ്കളെ പിരിയമാ വച്ചിരുക്കും? നീ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണാ എങ്കകാൽ റൂപ്പു റൂപ്പാ ചൊൽ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏനും തകപ്പനും ഒരേ ഒൺതാൻ.”
അന്നേരം ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ തകപ്പനിൽനുണ്ണും വൻ അരിശുകങ്കാടെ കാട്ടിയെ; അത്തിൽ ഏളതുനാലനെ നിങ്കെ എന്നെ കല്ലെ ഒറീനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “എങ്കാക്ക് ഒരു നായപുറമാണം ഒണ്ട്; അവൻ ഉടയാളേ തെയ്വ മകൻ ഒൺ അവകാശപ്പടിനനാലെ അവൻ ചാകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അകനെ അവൻ ശബത്തെ മീരിയതുനാലെ മട്ടുമില്ലെ, തെയ്വമെ ഉടയാ ചൊന്തെ തകപ്പൻ താൻ ഒൺ ചൊല്ലി ഉടയാളമേ തെയ്വമും മത്തും ഒപ്പത്തുക്കൊപ്പമായ്ക്കതുനാലേം എകൂതര് എകനയൊണ്ണാലും ഏശുവെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി കങ്കണം കെട്ടി നടന്തെ.
അതികാരികളെ തെയ്വം നീമിച്ചിരുക്കിനനാലെ നങ്കെ അവറാത്തുക്ക് കീൾപ്പട്ട് ഇരുക്കോണും.
ഏശു തെയ്വമായ് ഇരുക്കേലേം തെയ്വമും മത്തും തെയ്വമായേ ഇരുക്കോണുമൊൺ നിനച്ചതില്ലെ.