11 ഏൻ നല്ലെ ഇടയനാനെ; നല്ലെ ഇടയൻ ആടുകാട്ടുക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ.
മനിശൻ മകനായ് വന്താ ഏവലെ എടുക്കെ വയ്പ്പേക്ക് നാത്തെ, ഏവലെടുപ്പേക്കും കനേകവേരാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ മറുവിലയായ് കൊടുപ്പേക്കുംതാൻ വന്തെ; അതുവോലെ നിങ്കളും ചെയ്യിൻ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
വാതൽ വശീക്ക് ഓറിനവൻ ആടുകാട്ടിലെ ഉടേമനാനെ ഇടയൻ താൻ.
ഒരാ ഉടയാ ഇണങ്കനുക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കൊടുക്കിനത്തിലും വലിയെ ആത്തിരം ആരുക്കും ഇല്ലെ.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ തെയ്വത്തുക്ക് നല്ലെ മണമൊള്ളെ കാണിയ്ക്കേം ആകമുമായ് കൊടുത്ത് നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്തവോലെ നിങ്കളും ആത്തിരത്തോടെ നടേനിൻ.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീലെ ഇലത്തത്തിൽ ആടുകാട്ടിലെ വലിയെ ഇടയനാനെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുവെ ചത്തവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിരുപ്പി കുടത്തെ നിമതീലെ തെയ്വം
ഒണ്ണാ വലിയെ മൂപ്പനാനെ ഏശു വെളിപ്പടിനവോളെ ഒരുനായും മയ്ങ്കി പോകാത്തെ മകിമെ ഒള്ളെ കിരികിടം നിങ്കാക്ക് കിടയ്ക്കും.
കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ വച്ച് കൊടുത്തതുനാലെ ആത്തിരം എന്തൊൺ നങ്കെ അറിഞ്ചിരുക്കിനെ; അതേവോലയേ നങ്കളും ഏശുവെ നമ്പുനവേരാക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനെ.
കോയിമെ കട്ടിലേക്കു നടുവെ ഒളെള കുഞ്ചി ആട് അവറളിലെ ഇടയനാകും; അവൻ അവറളെ മേച്ച് ഉശിരൊള്ളെ തുമ്പുകത്തുകാക്ക് നടത്തും. തെയ്വം ഉടയാ കയ്യാലെ അവറെ കണ്ണിൽ നുൺ കണ്ണീരെ എല്ലാം തുടച്ചൊറിയും.”