38 ഏശു തിരുമ്പി നോയ്ക്കവോളെ അവറെ തനക്ക് പുറകോടേ വരിനതെ കണ്ടെ. അന്നേരം അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് വേണും?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ വാത്തിയാര് ഒൺ ചൊന്നെ, “റബീ, നീ ഏടെ പിശയ്ക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അവേക്ക് മറിയാവ് ഒണ്ണെ ഇളേവേം ഇരുന്തെ. അപ്പിൺ കരുത്താവിലെ കാൽ കീശിരുന്ത് അവൻ ചൊല്ലിയെ വശനമെ കേട്ടെ.
ഒരുനാ മാനടവൻകാടെല്ലാം ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ പോമെ. അന്നേരം അവൻ തിരുമ്പി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്,
അകനെ അവൻ എന്തി തന്താര് കൂരേക്ക് പോയെ. അവൻ വരിനതെ തുലേൽ നുണ്ണേ തന്താര് കണ്ടതും മനശിരങ്കി ഓടി പോയി അവൻ കയ്ത്തമേ അപ്പി പുടിച്ച് നൊത്തിയെ.
ഏശു അവുടെ വന്തതും മീത്തുക്ക് നോയ്ക്കി, “ശക്കായിയേ, വേമാ ഉറങ്കി വര്; ഏൻ ഉണ്ണേക്ക് നിൻ കൂരേൽ ഇരുക്കിളതേതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അമ്പോളെ കരുത്താവ് തിരുമ്പി പത്തിരോശെ നോയ്ക്കെ, “ഉണ്ണേക്ക് കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം തിക്കിലെ ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയെ പേച്ചെ പത്തിരോശ് നിനച്ചെ.
മുനികാട് വുട്ടുപോയെ മനിശൻ “ഏനും നിൻ പുറക്ക് വരട്ടെ” ഒൺ അനുമതിയെ കേട്ടെ. ഒണ്ണാ ഏശു,
ഇകനെ അവൻ ചൊല്ലിയതെ അം ഇരണ്ടു ശിശിയരുകാടും കേട്ടവോളെ അവറെ ഇരണ്ടാളും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
“നിങ്കെ വന്തു കാണിൻ” ഒൺ അവൻ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ. അകനെ അവറെ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ പോയ് അവൻ പിശയ്ക്കിനെ ഇടമെ കണ്ടെ; അന്നേരം ഒരുവോളെ അന്തിയോട് നാലുമണി നേരമായനാലെ അവറെ അവനും മത്തും അങ്ക് പിശച്ചെ.
അവ്വോളെ നതാനിയേൽ, “റബീ, നീ തെയ്വ മകൻതാൻ; നീ താൻ ഇശ്രവേലിലെ രാശാവ്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ കെലീലാവിലെ ബെത്ശയിതാക്കാറനാനെ പിലിപ്പോശുകാക്ക് പോയ്, “എശമാനനേ, എങ്കാക്ക് ഏശുവെ കാൺമ്പേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തനക്കാകേക്ക് പോനതയെല്ലാം തിക്കിലൊണ്ടായെ ഏശു മില്ലോട്ടുക്ക് വന്ത്, “നിങ്കെ ആരെ തേടിനെ?” ഒൺ അവറകാൽ കേട്ടെ.
“നിങ്കെ ആരെ തേടിനെ” ഒൺ അവൻ പിന്നേം കേട്ടവോളെ, “നശരായൻ ഏശുവതാൻ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
ഒരു റാവ് അവൻ ഏശുവുകാക്ക് പോയ്, “റബീ, നീ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ഒരു വാത്തിയാരുതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; തെയ്വം കൂട്ടത്തിൽ നാതവോയേ നീ ചെയ്യിനെ ഇകത്തെ അടകാളമെ ചെയ്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ ഓകന്നാൻകാക്ക് വന്ത്, “റബീ, ഓർത്താനുക്ക് അക്കറോട് നീയും മത്തും ഇരുന്താളും നീ ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയാളുമാനവൻ, ഇതീ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ. എല്ലാരും അവൻകാക്കു പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക്, “റബീ, എന്തൊണ്ണാലും തിൻ” ഒൺ കെഞ്ചി ചൊല്ലിയെ.
അക്കറോടു ഏശുവെ കണ്ടു പുടിച്ചവോളെ അവറെ അവൻകാൽ, “റബീ, നീ എപ്പെ ഇങ്ക് വന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ.
പത്തിരോശ് അം ആണാകാക്ക് ഉറയ്ങ്കി പോയാലെ, “നിങ്കെ കേട്ടെ അം പത്തിരോശ് ഏൻതാൻ; നിങ്കെ എന്തുക്ക് എന്ന കേട്ടനേ” ഒൺ കേട്ടെ.
അതുനാലതാൻ നീ ആളവുട്ടവോളയേ ഏൻ ഒണ്ണാം ചൊല്ലാതെ വന്തത്; ഒണ്ണാ എന്നെ എന്തുക്ക് വുളിച്ചെടുത്തെ ഒണ്ണതെ ചൊല്ലിയതായപ്പെ നല്ലതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.