24 പരീശര് കൂട്ടത്തിൽ നുൺ വന്തെ ചിലയാളുകെ,
കുരുടനാനെ പരീശനേ, മിന്നേ പാത്തിരെ പണ്ടങ്കാട്ടിലെ അകമെ വെടിപ്പാക്ക് പിന്നെ അത്തിലെ മീത്തോടെ വെടിപ്പാക്ക്.
ഏശു അങ്ക് നുൺ പോയവോളെ തൻ വാക്കിൽ ചതിവിലാക്കേക്ക് ചൂട്ടി മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും അവനെ എതിരിട്ട് പലപലെ കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലി ഏയിലെ കെട്ടിയെ.
ഏശു ചൊല്ലിയതെ കേട്ടാലെ പണത്തുക്ക് ചാനവേരായാനെ ചിലെ പരീശരുകാട് അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടാതെ തെയ്‌വത്തുക്കിരുന്തെ ചിന്തനയെ വീയ് ഒറിഞ്ചെ.
അത്തുക്ക് അവൻ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് ചൊല്ലിയതുവോലെ, “‘കരുത്താവിലെ വശീ ഒരുക്കിൻ’ ഒൺ മണൽ പെത്താരത്തിൽ വുളിച്ച് ചൊന്നാ ചത്തം ഏൻതാൻ” ഒൺ ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയെ.
“നീ കിരിശ്‌ത്തുവോ ഏലിയാവോ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനോ അല്ലെ ഒണ്ണാ നീ രാട്ടിപിരാട്ടിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ.
ചത്തോഞ്ച് എന്തിവരുമൊണ്ണും തൂതനോ ആത്തുമാവോ നാത്തെ ഒണ്ണും ചൊന്നവേരാതാൻ ശതൂക്കിയര്; പരീശരൊണ്ണാ ഇതെല്ലാം ഒള്ളതൊൺ നമ്പിനവേരാതാൻ.
എകൂതരുകാട്ടിലെ ചിട്ടയെല്ലാം ചിക്കണ്ണമാ കൊൺ നടക്കിനെ പരീശര് കൂട്ടത്തിലെ ഒരാതാൻ ഏൻ ഒൺ ചേരാക്കെല്ലാം മിന്നേയിരുന്തേ തിക്കിനൊള്ളതാൻ. അവറാത്തുക്ക് മനശിരുന്താ അതെ ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലട്ടെ.
