7 അതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് എളിമയാ ഇരുക്കോണും; ഉരുമൻ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടകാതെ എതിരാ നുണ്ണാ അവൻ നിങ്കളെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടും.
ഏൻ എളിമേം ഇതയത്തിൽ ഇരക്കമും ഒള്ളാനാലെ എൻ ഉവതേശമെ പാലിച്ച് എൻകാൽനുൺ പടീനിൻ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആത്തുമാവുകാട്ടുക്ക് നിമതി കിടയ്ക്കും.
പവുലോശ് പിന്നേം രാശാവുകാൽ, “അക്കിരിപ്പാ രാശാവേ, ഇകനെ മേലോകത്തിൽ ഇരുന്ത് കിടച്ചെ തറുശനമെ മീരി ഏൻ നടന്തതില്ലെ.
നീ എന്തി പട്ടണത്തുക്ക് പോ; നീ എന്തെ ചെയ്യോണും ഒൺ അവുടെ വച്ച് നിൻകാക്ക് ചൊല്ലും” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ തെയ്വം ഒരാളെ നീതിമാനായ് കാണതെ എകനയൊൺ പടിക്കേക്ക് അവറെ പാണപ്പടിനതില്ലെ; പകറം തൻകൊണ്ടീക്ക് നീതിമാൻമാരാകേക്ക് അവറെ ആശിക്കിനെ; അതുനാലെ അവറെ തെയ്വത്തിലെ നീതീക്ക് കീൾപ്പടിനതില്ലെ.
ഇത്തിലെ അടിത്താനത്തിൽ, “ഉശിരൊള്ളെ ഏൻ ചൊന്നത് എന്തൊണ്ണാ, ‘എല്ലാരും ഉടവനമേ എളിമപ്പടുത്തി എനക്ക് മില്ലോട് മുട്ടെ കുത്തും ഏൻ താൻ തെയ്വം ഒൺ എല്ലാരും ചൊല്ലും’” ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.
പിശാശുക്ക് ഇടമെ കൊടുപ്പാനില്ലെ.
കിരിശ്ത്തുവുകാലെ ബൊകുമാനത്തിൽ നിങ്കെ അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും അമന്താടി ഇരിൻ.
അതുനാലെ കെട്ടെ നാൾ വരിനവോളെ ഇതുകാടെ എതിരിടുകേക്കും എല്ലാം ചെയ് ഓച്ചവേരായായ് നിപ്പേക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളവേരാ ആളത്തുക്ക് തെയ്വത്തിലെ എല്ലാ ആയുതങ്കാടാം എടുത്തോനിൻ.
പൂമിനാട്ടിലെ തന്തേരുകാട് നങ്കളെ തണ്ടിച്ചവോളെ നങ്കെ അവറളെ മാനിച്ചതാനെ? അകനയൊണ്ണാ മേലോകത്തിലെ തകപ്പനുക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ അമന്താടി പിശയ്ക്കോണും.
മനിശൻ ഇടേൽ വച്ചിരുക്കിനെ അതികാരത്തുക്ക് മുച്ചൂട്ടുക്കും നങ്കെ കരുത്താവുക്കുചൂട്ടി കേട്ട് നടക്കോണും.
തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയൊള്ളെ അതികാരത്തുക്ക് എളിമപ്പട്ടിരിൻ; അകനയൊണ്ണാ അവൻ നിങ്കാക്ക് തക്കെ നേരം പതവിയെ തരും.